หงอี้น้อยวัยสองขวบกว่าก็วิ่งนำหน้าทุกคนเข้ามาหารุ่ยเผิง
รุ่ยเผิงเข้าไปรับตัวเขาอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าเขาจะวิ่งหกล้มเสียก่อน
“พี่เผิง พี่เผิง อี้เออร์อยากใส่ชุดเหมือนท่าน”
“เมื่ออี้เออร์โตขึ้น เจ้าต้องได้ใส่เป็นแน่” รุ่ยเผิงจิ้มจมูกของหงอี้อย่างหยอกล้อ
“ไป ไป เข้าจวนเสียก่อน จอหงวนคนใหม่มาเยือนถึงจวน ต้องเลี้ยงฉลองเสียแล้ว” โจวเหล่ยหลงหัวเราะเสียงดัง
พ่อบ้านโจวได้แต่ส่ายหัว ไม่ใช่ว่าคุณชายเซียวมาเกือบทุกวันอยู่แล้วหรอกรึ
ภายในงานเลี้ยงยังคงมีเพียงบ่าวของรุ่ยเผิงและคนในตระกูลโจวเท่านั้น ปีหน้าเสี่ยวซีก็ต้องเข้าสอบจวี่เหรินแล้ว แต่เขาจะต้องกลัวอันใดในเมื่อเขามีอาจารย์อย่างรุ่ยเผิงคอยแนะนำ
“จอหงวนคนใหม่ แม่สื่อคงมาที่จวนเจ้าจนพื้นแทบทรุดเป็นแน่” โจวเหล่ยหลงอดที่จะหยอกล้อรุ่ยเผิงไม่ได้
“ข้าให้พ่อบ้านเซียวขวางไว้ไม่ให้เข้ามาด้านในขอรับ” เขาเอ่ยตอบอย่างอารมณ์ดี พร้อมทั้งเหลือบมองรั่วอิ
