“น่ารักมากเมียจ๋า” เขาตอบกลับเสียงทุ้ม “ผมจะส่งคุณไปสวรรค์ก่อน แล้วผมจะตามไปนะ” สิ้นเสียงทุ้มกระเส่า ฟาริสก็ควงสะโพกเร็วถี่ เขาขยับเข้าออก กระหน่ำจังหวะเนื้อชนเนื้อ จนไม่นานมุกระวีก็สั่นระริกไปทั้งตัว ก่อนจะกรีดเสียงร้องด้วยความเสียวซ่านออกมา ฟาริสเองก็เสียดเสียวจนทนไม่ไหว เขาปลดปล่อยสายธารรักอย่างรุนแรงเข้าไปในกายบอบบาง จากนั้นก็นอนคร่อมทับคนที่หอบหายใจไม่หยุด
“พอแล้ว”
“รู้แล้ว ผมตรวจร่างกายคุณแล้ว ให้ผ่านด่านได้ คุณจะได้กลับบ้านสมใจเสียที”
มุกระวีมองเขาด้วยสายตาตัดพ้อ เขาแค่ต้องการกินเธออีกรอบก่อนจะส่งกลับเมืองไทยใช่ไหม เธอผิดหวัง เสียใจที่เขาแค่อยากระบายในตัวเธอเท่านั้น
“ขอบคุณ” เธอตอบเสียงเศร้า เบือนหน้าหนี ไม่อยากให้เขาเห็นแววตาผิดหวังที่ซ่อนตัวอยู่ มือหนาเชยคางมนกลับมา แต่มุกระวีปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้ว
“คุณทำงานเสร็จเมื่อไร ผมจะไปรับกลับบ้านเรานะ”
“ไม่ต้อง” เธอพูดไปแล้วเห็นว
