วันเกิดแล้วไง1
1161 คำ
เพลงเฉลิมฉลองประจำวันเกิดดังขึ้นภายในแผนกฉุกเฉิน พร้อมกับเค้กวันเกิดก้อนโตถูกยื่นมาตรงหน้า ของคุณหมอพลอยคนสวยประจำห้องฉุกเฉิน
“สุขสันต์วันเกิดนะครับหมอพลอย” ชวิศเอ่ยขึ้นเป็นคนแรก ตามมาด้วยหมอโกวิท
“มีความสุขมากๆ นะครับ”
“ขอบคุณค่ะหมอโก้” และหลังจากนั้นคำอวยพรอีกมากมายก็ดังตามมา ก่อนเจ้าของวันเกิดจะกล่าวขอบคุณทุกคนในช่วงสุดท้าย
“ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนนะคะสำหรับเซอร์ไพรส์ พลอยขอเลี้ยงน้ำพี่ๆ ทุกคนเป็นการตอบแทนนะคะ ว่าแต่เราจะสั่งร้านไหนดีคะ”
“ร้านน้องปลาดีไหมคะ อยู่ใกล้แค่นี้เอง ราคาไม่แพงและยังอร่อยด้วยค่ะ” พยาบาลที่เป็นลูกค้าประจำร้านน้ำ ป. ปลาคาเฟ่เสนอ
“จริงด้วยครับ อร่อย ถูก อยู่ใกล้ แม่ค้าก็น่ารักด้วยนะ ว่าไหมไอ้หมอ” โกวิทเย้าเพื่อนชาย กระแซะไหล่ชวิศเป็นการหยอกล้อ คนถูกหยอกเย้าปรายตามองเล็กน้อย
“ไม่รู้สิครับหมอโก้”
“งั้นตกลงสั่งร้านนี้แล้วกันนะคะ งั้นพลอยฝากพี่แต้มจัดการให้ด้วยนะคะ ค่าเสียหายเท่าไหร่แจ้งมาได้เลยค่ะ เดี๋ยวพลอยไปตัดเค้กแบ่งทุกคนก่อน พี่หมอกับหมอโก้อย่าลืมสั่งนะคะ ไม่ต้องเกรงใจ”
“ขอบคุณครับ” โกวิทเอ่ยรับ
“ใครจะสั่งอะไรก็ว่ามา” พี่แต้มจัดการรับออเดอร์
ชวิศจึงแยกตัวกลับเข้าห้องทำงาน ส่วนโกวิทก็เดินไปสั่งกาแฟของตัวเองและแยกตัวไปทำงานต่อเช่นกัน
“พี่หมอเค้กค่ะ” วางเค้กลงบนโต๊ะทำงานภายในห้องของชวิศ นายแพทย์หนุ่มเงยหน้าส่งยิ้มให้
“ขอบคุณครับ”
“พี่หมอสั่งเครื่องดื่มแล้วใช่ไหมคะ”
“ไม่ครับ ขอบคุณหมอพลอยนะครับ แต่พี่ไม่รบกวนดีกว่า ทานแค่เค้กก็พอแล้วครับ”
“ค่ะ อ๋อ! บ่ายนี้อาจารย์ชูเรียกไปเข้าเคสใช่ไหมคะ”
“ครับ หมอพลอยก็ไปด้วยใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“หมอโก้ก็ไปนะ” หมอพลอยยิ้มบาง
“งั้นพี่หมอรอพลอยด้วยนะคะจะได้ไปพร้อมกัน ไปคนเดียวพลอยเขินยังไงไม่รู้ค่ะ”
และหลังจากนั้นการสนทนาของทั้งคู่ก็ยาวต่อไปเรื่อยๆ มีทั้งเรื่องงาน เรื่องส่วนตัวที่สอดแทรกเข้ามาเป็นบางช่วงเวลา
ในขณะที่ด้านนอกตอนนี้ แม่ค้าร้านน้ำกำลังเดินหิ้วแก้วน้ำจำนวนสิบห้าแก้วมายังหน้าแผนก
ปาริมาส่งยิ้มหวานให้พยาบาลคนสนิทมาแต่ไกล เดินนำเครื่องดื่มร้านตัวเองมาวางไว้ที่เคาน์เตอร์ โดยมีพี่แต้มคอยช่วย
“เก่งนะคะเนี่ย ถือมาคนเดียวหมดได้ยังไง”
“เพื่อเงินค่ะพี่แต้ม ปลาทำได้อยู่แล้ว ขอบคุณพี่แต้มนะคะที่หาออเดอร์ให้ อ๋อ! ปลาทำกาแฟมาเผื่อพี่หมอด้วยนะคะ”
“น้องปลานี่ดูแลคุณหมอชวิศดีจังเลยนะคะ เอาใจใส่ดีจริงๆ ... นี่ค่ะค่าน้ำ” ปาริมายกมือไหว้และรับเงินใส่ในผ้ากันเปื้อนสีน้ำตาลที่ปักชื่อร้านน้ำของตัวเอง
“ขอบคุณค่ะ แล้วนี่พี่หมอไปไหนคะ ติดเคสเหรอคะ”
“น่าจะอยู่ในห้องทำงานค่ะ พี่เห็นหมอพลอยเอาเค้กไปให้ วันนี้วันเกิดหมอพลอยค่ะ หมอพลอยก็เลยเลี้ยงน้ำ บุญปากพวกพี่ๆ เลยค่ะ” หมอพลอยอีกแล้วอย่างนั้นเหรอ ทำไมช่วงนี้เธอได้ยินชื่อหมอพลอยบ่อยจัง และยังดันมาเกิดวันเดียวกับเธออีกด้วย
“เหรอคะ”
“น้องปลา เอาน้ำมาส่งเหรอครับ” ปาริมาหันไปมองตามทิศทางของเสียงและฉีกยิ้มกว้าง
“คุณพี่หมอโก้สวัสดีค่ะ” ยกมือไหว้ โกวิทก็ยกมือรับไหว้แทบไม่ทัน
“เรียกพี่โก้ หมอโก้ หรือพี่หมอเหมือนที่เรียกไอ้คุณหมอช้างก็ได้ครับ... ว่าแต่วันนี้ไม่มีข้าวกล่องมาส่งเหรอครับ”
“มีสิคะ อยู่ที่รถค่ะ ปลาหิ้วมาไม่หมด”
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปถือมาให้ไหม น้องปลาจะได้ไม่ต้องเดินไปเดินมาหลายรอบ”
“พี่หมอว่างเหรอคะ ไม่ติดคนไข้ใช่ไหม”
“ถามแบบนี้พี่รู้สึกเหมือนคนว่างงานยังไงไม่รู้ครับ”
“ขอโทษค่ะ ปลาไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น งั้นเชิญพี่หมอตามปลามาเลยค่ะ” ปาริมาและโกวิทเดินมายังลานจอดรถจักรยานยนต์ที่ปาริมาจอดไว้ หยิบกระเป๋ายังชีพที่ตั้งใจทำสุดฝีมือส่งให้โกวิท
“ฝากพี่หมอให้พี่ช้างด้วยนะคะ ถ้าวันนี้ไม่มีธุระที่ไหน เชิญพี่หมอที่บ้านนะคะ วันนี้วันเกิดปลา พ่อกับแม่จัดงานวันเกิดเล็กๆ ให้ค่ะ มีครอบครัวของพี่ช้างมาด้วย”
“ขอบคุณนะครับ ถ้าไม่มีเคสด่วนเข้ามา พี่ก็น่าจะได้ไป ยังไงก็สุขสันต์วันเกิดนะครับ ขอให้น้องปลามีความสุขมากๆ ร่างกายแข็งแรง กิจการรุ่งเรืองร่ำรวยๆ นะครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
“ว่าแต่ ไอ้เพื่อนตัวดีของพี่มันรู้ใช่ไหม ว่าวันนี้วันเกิดน้องปลา”
“รู้ค่ะ ปลาบอกพี่ช้างแล้วเมื่อวานนี้ค่ะ” ได้ยินแบบนี้โกวิทก็สบายใจขึ้นมาหน่อย นึกว่าเพื่อนตัวดีของเขาไม่รู้แล้วซะอีก
“พี่เข้าไปทำงานก่อนนะครับ รับรองจะส่งข้าวให้ถึงปากไอ้ช้างแน่นอน ขับรถกลับดีๆ นะครับ”
“ค่ะ”
โกวิทเดินจ้ำอ้าวกลับมายังห้องฉุกเฉิน จุดมุ่งหมายคือห้องทำงานของเพื่อนรัก เปิดประตูห้องเข้าไปโดยไม่เคาะอนุญาต จึงได้สายตาเชิงตำหนิของชวิศมองกลับมา
“เออ กูรู้ว่ากูผิดที่เปิดเข้ามาโดยไม่ขออนุญาต เอานี่! น้องปลาฝากกูเอามาให้”
“มาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เมื่อกี้ ตอนที่มึงอยู่กับหมอพลอยในห้องนี้ ยังไงไอ้เพื่อนรักตกลงจะเลือกใคร...ไม่สิ! กูถามผิด กูลืมไปว่ามึงไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องปลามากกว่าน้องสาวข้างบ้าน งั้นกูถามใหม่ มึงรู้สึกยังไงกับหมอพลอย” คนถูกถามเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ มองหน้าเพื่อนรักอย่างกวนประสาท
“แล้วทำไมกูต้องบอกมึงด้วยไม่ทราบ” ก็ในเมื่อเขากับหมอพลอยไม่ได้เป็นอะไรกันมากกว่าเพื่อนร่วมงาน
“ก็กูอยากรู้ไง แต่ช่างมันเถอะ เดี๋ยวเวลามันก็หาคำตอบมาให้กูเองแหละ เมื่อกี้น้องปลาชวนกูไปงานวันเกิดน้อง มึงไปใช่ปะ” ชวิศเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
วันเกิดปาริมาเหรอ
‘เย็นนี้พี่หมอว่างไหมคะ พอดีเพื่อนๆ พลอยชวนไปทานข้าวค่ะ แต่พลอยไม่อยากกลับดึก ก็เลยว่าจะชวนพี่หมอไปด้วย จะได้มีข้ออ้างกลับบ้านเร็วๆ พี่หมอชวนหมอโก้ไปด้วยก็ได้นะคะจะได้มีเพื่อน’
- ผู้เขียน
