พี่น้อง (ไม่) เหมือนเดิม
“พี่ไปห้าง...” เขาเอ่ยชื่อห้างสรรพสินค้าที่เดียวกับที่เธอไปมาวันนี้
ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่า...“พี่อรรถเห็นพริก ?”
“กับไอ้คุณไชยยะ”
นั่นไง ว่าแล้วเชียว แต่...เห็นแล้วยังไงล่ะ
“ค่ะ พริกไปกินข้าวกับคุณยะมา” ไม่จำเป็นต้องปิดบัง เพราะเธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิด “แล้วพี่อรรถมีธุระอะไรกับพริกหรือเปล่าคะ ถึงได้มาที่นี่ดึก ๆ ดื่น ๆ”
“ทำไมคะ ถ้าไม่มีธุระอะไรพี่มาที่นี่ไม่ได้เหรอ”
“มาได้ค่ะ แต่นี่มันดึกไปหรือเปล่า”
“แล้วใครกลับดึกล่ะคะ” อรรถกรขับรถไปส่งมารดาที่บ้าน และขับวนกลับมาถึงบ้านของพัชรีนาฎเกือบ ๆ สามทุ่ม แต่เมื่อมาถึงกลับพบเพียงอิดิเตอร์สาวที่กำลังปิดออฟฟิศ ไร้เงาเจ้าของที่เขาบังเอิญเจอที่ห้างเมื่อช่วงหัวค่ำ ส่วนทีมงานคนอื่น ๆ แยกย้ายกันกลับตั้งนานแล้ว
จึงเหลือเพียงเขาที่นั่งรอเพื่อดูว่าเธอจะกลับมาเมื่อไร
“พี่อรรถก็ไม่ได้บอกพริกก่อนนี่คะว่า
