ทะเลาะ
“ฮัลโหลค่ะ”
[ทำไรอยู่ครับ]
“ทานข้าวเพิ่งเสร็จค่ะ คุณยะล่ะคะ”
ชื่อที่ดังออกมาจากปากหญิงสาวทำให้คนที่กำลังคว่ำชามหยุดชะงัก หัวใจกระตุกวูบเมื่อรู้ว่าเธอคุยกับใคร อรรถกรหันไปมองเจ้าของร่างบางในชุดนอนแขนยาวขายาวตัวเก่ง ตอนนี้เธอไม่สนใจเขาด้วยซ้ำ พัชรีนาฎสนใจแค่คนในสาย ส่วนมือก็ง่วนอยู่กับการเช็ดโต๊ะ
“ว่าจะไดเอตนั่นแหละค่ะ แต่ทนหิวไม่ไหวจริง ๆ” หญิงสาวยังเอ่ยกับคนในสายด้วยน้ำเสียงร่าเริง “ว่าแต่คุณยะทานข้าวหรือยังคะ”
[ยังเลยครับ เพิ่งเสร็จงานที่บริษัท กำลังขับรถกลับบ้าน ไม่รู้ที่บ้านเหลืออะไรให้กินบ้าง]
“มาม่าคือทางรอด”
[สงสัยจะเป็นอย่างนั้นครับ] ไชยยะปล่อยเสียงหัวเราะมาตามสาย แค่ได้ยินเสียง ความเหนื่อยล้าที่สะสมมาทั้งวันก็หายเป็นปลิดทิ้ง ถ้าได้เจอหน้ากันบ้างก็คงดี [พรุ่งนี้ช่วงเย็นคุณพริกพอจะว่างไหมครับ ผมอยากชวนไปทานข้าว]
“ทานข้าวพรุ่งนี้เหรอคะ น่าจะวะ...อุ๊ย!” พัชรีนาฎสะดุ้งด
