ตอนที่6 ผู้ชายที่ชื่อเพลิงนิล

2378 คำ

“พี่เพลิงจะทำอะไร…” เท้าเล็กๆก้าวถอยเมื่ออีกฝ่ายเข้ามาใกล้ “ทำไม กลัวเหรอทีกับไอ้นั่นเห็นกอดจูบกันไม่อายฟ้าอายดิน อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้นะว่าปิ่นคิดอะไร” แผ่นหลังเปลือยของปาลีถอยจนชิดกับกำแพงกระจก ความเย็นยะเยือกของแผ่นแก้วสีใสสะท้อนให้ไรขนลุกเกรียวไปทั่วทุกอณู ฝ่ามือใหญ่ยกขึ้นมาค้ำกระจกหนากักขังไม่ให้หลบหนี ปาลีกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เมื่อเขาขยับหน้าเข้ามาจนชิดหูแล้วเค้นเสียงต่ำออกมาทีละคำ “มันเหมือนไอ้เวย์ใช่ไหมล่ะ” ริมฝีปากบางเฉียบเม้มเข้าหากันสนิทเหมือนเปลือกหอย เบี่ยงหน้าหนีไปอีกทางราวกับว่าไม่อยากได้ยิน “ถ้าอยากได้แบบนั้นทำไมไม่บอกพี่ละ พี่เป็นเพื่อนไอ้เวย์รู้ว่าเวลามีเซ็กส์มันชอบทำแบบไหน มันชอบจูบ ชอบเลียตรงไหนพี่ก็รู้” เขากระซิบ “ของพี่กับของมันก็ใหญ่พอๆกันด้วยนะ” ใบหน้าขาวแดงปลั่งขึ้นด้วยความโมโหระคนกระดากอาย “หึ” เพลิงนิลเค้นเสียงในลำคอ เห็นอีกฝ่ายหมดหนทางสู้ตัวเขาก็ค่อยๆถอนมือออกและหมุนตัวกลับ หากเพลิงนิลคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายชนะ ขอบอกตรงนี้เลยว่าเขากำลังคิดผิด! เมื่อมือเล็กของปาลียื้อแขนแกร่งของเขาเอาไว้ เพลิงนิลหันมามองน้องสาวเพื่อนด้วยความประหลาดใจ “แล้วพี่เวย์ชอบจูบแบบไหน พี่เพลิงสอนปิ่นได้หรือเปล่า” “เป็นบ้าอะไรอีก!” ตั้งแต่เกิดมาเพลิงนิลไม่เคยเจอใครที่โง่งมเท่าปาลีมาก่อน ทั้งที่พี่ชายของเธอฉลาดระดับอัจฉริยะขนาดนั้นกลับมีน้องสาวที่โง่บรมจนกู่ไม่กลับ ขืนทำอย่างนั้นปุริมได้ฝากรูกระสุนไว้ที่หัวเขาแน่ๆ “งั้นพี่เพลิงก็ไม่มีสิทธิ์มายุ่งเรื่องของปิ่น ต่อให้ปิ่นจะนอนกับใครเพราะอะไร มันก็เรื่องของปิ่น” ไม่โดนสักที ไม่ดีขึ้นเลยใช่ไหม! อยากให้เขาเป็นตัวแทนของเวธัส ได้! เขาจะเป็นเวธัสให้ แต่เป็นเวธัสในฉบับของเพลิงนิล! ความโกรธทำให้เพลิงนิลฟิวขาด วินาทีนี้จะมีสิบปุริมก็ไม่สน เขาต้องการสั่งสอนน้องสาวตัวดีของเพื่อนให้รู้จักผิดชอบชั่วดีบ้าง ร่างสูงหมุนตัวกลับไปจูบปากเล็กๆที่กำลังพ่นเรื่องไม่น่าฟังออกมา จูบของเวธัสเป็นยังไงเขาไม่รู้หรอก แต่จูบของเพลิงนิลมีแต่ความร้อนแรงจนสามารถแผดเผาอีกฝ่ายให้หลอมละลายได้ “อื้อ…” ปาลีรู้สึกเสียววาบลงบนท้องน้อยเมื่อปลายลิ้นอุ่นแทรกเข้ามาเกี่ยวพันกับลิ้นของเธอ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่จูบกับเพลิงนิลแต่ครั้งนี้ความรู้สึกมันชัดเจนมากกว่า กลิ่นบุหรี่ผสมกับแอลกอฮอล์จางๆจากลมหายใจของเขา ชวนให้หัวของปาลีขาวโพลน มือข้างหนึ่งยกขึ้นขยุ้มอกเสื้อของอีกฝ่าย ขณะที่มือของเพลิงนิลปลดสายเดี่ยวที่คล้องอยู่บนคอของปาลีออก “ดะ…อื้อ” ไม่มีคำว่า ‘เดี๋ยว’ ในพจนานุกรมของเพลิงนิล เมื่ออยากให้เขาสอนเขาก็จะสอนให้เต็มที่เรียนให้จุกกันไปข้างหนึ่ง เดรสตัวน้อยที่ค้างเติ่งอยู่บนไหล่ถูกดึงลงมาร่วงลงไปกองรวมกันอยู่ที่ปลายเท้า “ไอ้เวย์มันชอบดมตรงนี้” เขาก้มลงไปซุกไซ้ซอกขาวเนียนของปาลี สูดดมกลิ่นแชมพูหอมกรุ่นที่ติดอยู่บนเรือนผมนุ่มสลวยที่ปล่อยทิ้งยาวไปถึงครึ่งหลัง ฝากรอยรักสีแดงเป็นจ้ำๆไว้ทั่วลำคอ มือที่ว่างอยู่ยกขึ้นมาปลดชั้นในไร้สายที่ห่อหุ้มสองเต้าทิ้งไป ก้อนกลมเต่งตึง มีเม็ดทับทิมสีสดที่แข็งเป็นไตชูเด่นอยู่ตรงกลาง ต่ำลงไปปลายนิ้วสอดผ่านแพนตี้เนื้อบางที่เธอสวมเข้าไปโลมไล้กลีบเนื้อนูนเนียน แยกสองกลีบออกเคล้นคลึงติ่งเกสรตรงกลางเบาๆ “อื้อ…พี่เพลิง” มุมปากหยักยกยิ้มเมื่อถูกเรียกชื่อของตัวเอง ใบหน้าคมผละออกจากซอกคอ ย่อตัวต่ำลงมาหาเป้าหมายที่เป็นก้อนกลมขาวนุ่ม “แล้วมันก็ชอบดูดนม” ปลายลิ้นละเลงลงไปยังเม็ดแข็งตุ่มไต ตวัดปัดป่ายลิ้นร้อนรัวๆแล้วใช้ปากคาบลงไปดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย “อื้อ” ถูกกระตุ้นทั้งส่วนบนส่วนล่างขาของปาลีก็เหมือนจะไม่มีแรง มันสั่นพั่บๆเวลาที่ปลายนิ้วกับปลายลิ้นกระตุ้นเป็นจังหวะเดียวกัน ปาลีทิ้งตัวลงพิงกระจกแอ่นอกเข้าหาปากที่กำลังดูดดื่มกินมูมมาม นิ้วเรียวเล็กสอดเข้าไปขยุ้มเส้นผมของเพลิงนิลแน่น ระบายความเสียวซ่านที่เพื่อนพี่ชายปรนเปรอ ลีลาของเพลิงนิลเชี่ยวชาญจนร่างขาวบางอ่อนระทวย “แฉะเชียว” เขายกปลายนิ้วที่มีน้ำใสๆติดมา นิ้วมือของเพลิงนิลเปียกชุ่ม “พี่เพลิง!” ปลายลิ้นหนาเลียชิมน้ำหวานที่ติดนิ้ว ด้วยใบหน้าที่หื่นกระหายที่สุดเท่าที่ปาลีเคยเห็น “หวานกว่าวันนั้นอีกนะ” วันไหน? สมองปาลีมึนเบลอไปชั่วขณะ หรือจะเป็นคืนวันนั้นที่พลาดพลั้ง แต่ปาลีจำไม่ได้เลยว่าเขาได้ฉกชิมน้ำหวานจากกายเธอ ดวงตากลมหลุบมองตามร่างสูงที่ย่อตัวลงไปนั่งคุกเข่า เขาใช้ปลายนิ้วเขี่ยชั้นในตัวบางลงไปจนพ้นปลายขา มืออีกข้างปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของตัวเองทิ้งตามไป เผยให้เห็นกล้ามเนื้อไร้ไขมันอัดแน่นกันเป็นคลื่นเล็กๆของคนสุขภาพดีที่ออกกำลังกายเป็นประจำ “ชอบเลียตรงนี้ด้วยนะ” สองแก้มร้อนผะผ่าวเมื่อปลายนิ้วลูบกลีบที่เปียกชุ่ม “แล้วพี่เพลิงเคยเลียหรือยัง” คำถามแสนซื่อที่ไม่น่าจะออกมาจากปากนางร้ายอย่างปาลี ทำให้เพลิงนิลเลิกคิ้วสูง “หมายถึงของใครล่ะ ถ้าของปิ่นพี่ยังไม่เคยเลีย แต่จะเลียให้วันนี้แหละ” ปาลีเม้มริมฝีปาก “ยกขาขึ้นมาเหยียบบ่าพี่ เดี๋ยวจะเลียให้” เมื่อคนตัวเล็กไม่คิดจะยกขาขึ้นมาให้เขาได้ ‘เลีย’สักทีคนใจร้อนก็จับขาขาวข้างหนึ่งยกขึ้นมาเหยียบบนบ่าเปลือยของตัวเอง สองมือสอดเข้าไประหว่างขาแล้วดันบั้นท้ายงามให้แอ่นมาด้านหน้า “จะได้เลียถนัดๆ” ภาพตรงหน้าทำให้หัวใจปาลีแทบจะหยุดเต้น เมื่อใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงนิลประกบแนบอยู่ตรงกลางกลีบ ปลายลิ้นตวัดเลียติ่งเนื้อกลางกายระรัว ความเสียวสะท้านวิ่งแล่นขึ้นไปถึงสมอง ท้องน้อยร้อนวูบวาบสั่นสยิวเมื่อถูกเขาดูดแรงๆตรงเนื้อกลางกาย “อ๊า…พี่เพลิง” ปาลีแอ่นเอวเบียดเข้าหาลิ้นร้อนอย่างลืมอาย คนน้อยประสบการณ์ถูกปลุกเร้าอารมณ์ส่งเสียงครางแผ่วเบาออกมาไม่ขาดปาก ปาลีกำลังจะใกล้ถึงอะไรบางอย่างมันลอยล่องเกือบถึงจุดหมาย มือเล็กเผลอกดศีรษะของคนใต้หว่างขาให้แนบแน่นลงไป แอ่นเอวรับจังหวะที่ละเลงรัวจนช่องล่างกระตุก ในที่สุดขาที่ยืนจนนาทีสุดท้ายก็ทนไม่ไหวทรุดฮวบลงไปกองอยู่ที่อ้อมกอดของเพลิงนิล “แค่โดนเลียก็ขาอ่อน แล้วยังจะกล้าปากดี” ปากบ่นแต่ก็อุ้มร่างเล็กของปาลีขึ้นมาวางลงบนโซฟาตัวใหญ่กลางห้อง พริบตาเดียวกางเกงชิโนขายาวและบ็อกเซอร์ก็กองลงไปกับพื้น งูยักษ์ของเพลิงนิลตื่นเต็มตา ถึงจะไม่ได้ใหญ่เท่า64ของเวธัสแต่ก็ใช้ถุงยางไซซ์เดียวกันได้ ปาลีกะพริบตาถี่มองท่อนลำใหญ่ยาวที่เคยเข้ามาในร่างของเธอแล้วครั้งหนึ่ง ทั้งที่ใหญ่ขนาดนั้นมันเข้ามาได้ยังไง… ฟรอยสี่เหลี่ยมหยิบออกมาจากลิ้นชักเพลิงนิลฉีกซองออกแล้วเอาปลอกสีชมพูไปให้ปาลี “อะไร?” “ใช้ปากใส่ให้หน่อย แต่ระวังฟันด้วยนะ” “ปิ่นทำไม่เป็น” “เผยอปากออก เดี๋ยวพี่ใส่เข้าไปเอง” เพลิงนิลก้าวขึ้นไปบนโซฟาแคบ วางปลอกยางไว้บนปากของคนนอนหงาย ขยับตัวขึ้นไปใกล้ปากจับงูยักษ์ที่พร้อมออกรบชักสองสามทีแล้วค่อยๆสอดเข้าไปในถุงยางที่อยู่บนปากของปาลี “รั้งเอาไว้หน่อยปิ่น เดี๋ยวมันหลุด” คนชำนาญเรื่องอย่างว่าบอก ปาลีก็ทำตามพยายามดันถุงยางสวนกับงูใหญ่ตัวยาวที่เคลื่อนเข้ามา “อื้ม” ภายในปากของปาลีอุ่นนุ่มแค่สัมผัสผ่านถุงยังรู้สึกดี จินตนาการไม่ออกเลยว่า ถ้าได้ใส่เข้าไปสดๆจะรู้สึกดีขนาดไหน เสียงตีหน้าขาประท้วงเมื่อความยาวทะลุคอหอยจนหายใจไม่ออก เพลิงนิลถอนตัวตนออก รูดถุงยางที่เข้ามาเพียงครึ่งท่อนให้สุดโคน “วันหลังจะสอนอมนะ วันนี้ไม่ไหว เ****น” งูยักษ์ผงกหัวพร้อมออกรบ เขาจับท่อนลำร้อนผ่าวบดเบียดเข้าไปในร่องนุ่มที่แสนคับแคบ “อื้ม…” เขาครางเสียงต่ำ หลุบตามองร่างเปลือยเปล่าอันงดงาม ในตาหวานฉ่ำเหมือนมีหยดน้ำตาออกมาหยดออกมา มันดูหวานเยิ้มยั่วยวนอารมณ์ จนเขาแทบจะควบคุมไม่อยู่ เพลิงสวาทของกำลังลุกโชนอย่างถึงที่สุด แรงโหมสะโพกใส่ร่างเล็กรวดเร็วร้อนแรงราวกับเปลวไฟที่กำลังโหมกระหน่ำ หยาดเหงื่อกาฬผุดขึ้นตามร่างเปลือยของคนทั้งคู่ เสียงหน้าขากระแทกใส่ร่างเล็ก กับเสียงกรีดร้องอย่างเสียวซ่านของปาลีดังลั่นทั่วห้อง เพลิงนิลทนไม่ไหวก้มลงไปจูบปากที่ครางระบายความเสียวอย่างบ้าคลั่ง “เสียวฉิบหายเลยปิ่น อย่ารัดแน่นเดี๋ยวของพี่ขาด” ถ้อยคำหยาบโลนสัปดนอย่างที่ปาลีไม่เคยได้ยิน สมองปาลีพาลชวนให้สงสัยว่าทำไมผู้ชายเวลามีเซ็กส์ถึงชอบพ่นถ้อยคำหยาบคายออกมา “คิดอะไรอยู่” “ค่ะ?” เอวที่เคลื่อนไหวหยุดช้าลง เปลี่ยนจังหวะเป็นเนิบช้าๆแต่ลึกสุดโคน “จินตนาการว่าได้กับไอ้เวย์อยู่หรือไง” ปาลีสยิวกายรับรู้ถึงท่อนเนื้อแข็งที่เสียดสีกับผนังอ่อนนุ่มภายในร่าง “ปะ เปล่า” ตอนนี้ไม่ได้คิด แต่เมื่อก่อนยอมรับว่าจินตนาการไปถึงขั้นแต่งงานสร้างครอบครัวกับเวธัส ทว่ามันก็เป็นแค่ความฝันลมแร้งๆของคนที่รักข้างเดียว “แล้วคิดอะไรอยู่ทำไมเหม่อ” “คิดว่าพี่เวย์ชอบทำรุนแรงแบบพี่เพลิงหรือเปล่า” เขาซอยเอวหยิกๆ เธอกลับคิดถึงคนอื่น แม่งเอ๊ย! “เอ่อมันชอบ มันชอบเอาแรงๆ” ‘มัน’ที่ว่าหมายถึงเพลิงนิลอะนะ เพลิงนิลถอนกายออกจับร่างเล็กนอนพลิกคว่ำ ยกสะโพกผายขึ้นมา จะคิดถึงใครก็คิดไปเลย ในเมื่อเอ็นที่กระเด้าใส่รูเธออยู่ มันเป็นของเขา! “อ๊า…พี่เพลิง ช้าๆ” เพลิงนิลทำสิ่งที่ตรงกันข้ามกับคำเรียกร้องของปาลีทั้งหมด บอกให้ช้าลง เขายิ่งกระแทกใส่เร็วขึ้น บอกให้ทำเบาๆเขายิ่งกระแทกหนักๆ เสียงดัง ตั่บ ตั่บ ตั่บ จนร่างบางหัวสั่นหัวคลอน “อ๊า…จุก อย่า อื้อ” ปาลีกรีดร้อง ถูกเพลิงพิศวาสแผดเผาร่างกายจนผิวขาวเนียนเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ท่อนบนถูกร่างหนารวบเข้าไปกอดขย้ำเต้าอวบอิ่มด้วยมือทั้งสองข้างจนมันล้นปลิ้นออกมาตามซอกนิ้ว ขณะที่กระแทกเอวใส่ท่อนล่างของเธอไปหยุด แรงตอกเน้นๆชัดๆย้ำให้ร่างที่สั่นสะท้านได้รู้ว่าแท้จริงท่อนเอ็นที่สอดใส่ในกายเธอ มันเป็นของใคร! “จำเอาไว้ล่ะปิ่น ว่าที่กระแทกรูเธออยู่ มันเป็นของผู้ชายที่ชื่อเพลิงนิลไม่ใช่เวธัส” “อ๊าาา…พี่เพลิง” นั่นแหละ จำชื่อนีัไว้! ปาลีครางครวญไห้ตอนที่กายสาวตอดเต้นเป็นจังหวะ เธอแตกซ่านรุนแรงคล้ายลูกโป่งที่สูบจนลมแตกดัง ปัง!จากนั้นก็ล่องลอยขึ้นไปบนฟ้าอย่างสุขสม แรงบีบตัวของช่องแคบทำให้เพลิงนิลอดรนทนไม่ไหว เร่งกระแทกจนน้ำแตกตามเธอไปติดๆ เพลิงนิลทิ้งตัวลงไปนอนแนบชิดติดกับแผ่นหลังเปลือยของปาลี เสียงหอบหายใจดังออกมาจากร่างของทั้งสองที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อกาฬ เขาลูบปอยผมที่เปียกเหงื่อให้ออกจากด้านข้างโครงหน้างามแล้วก้มลงไปจูบกระหม่อมบางเบาๆ เพลิงนิลมองแผ่นหลังเปลือยเปล่าของคนที่นอนหลับอยู่บนเตียงนุ่มด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก ไฟตรงปลายบุหรี่แดงวาบขึ้นอีกครั้ง เมื่อชายหนุ่มสูบเอาสารนิโคตินเข้าปอด แล้วค่อยๆปล่อยมันออกมาเป็นควันสีเทาจางๆ ร่างสูงในชุดคลุมอาบน้ำทิ้งตัวลงพิงพนักโซฟา ดึงบุหรี่ออกมาคีบไว้บนมือแล้วถอนหายใจแรงๆ เขานอนกับน้องสาวเพื่อนอีกแล้ว ครั้งนี้ไม่ใช่ความผิดพลาดแต่เป็นความตั้งใจ… เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเรียกสติคนที่กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เพลิงนิลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับเมื่อเห็นว่าสายที่โทรเข้ามาเป็นใคร และเหมือนว่าจะโทรเข้ามาหลายสายแล้ว “ครับ เมย์” “เพลิงอยู่ไหน บอกไปเข้าห้องน้ำ จู่ๆก็หายไปเลย” ปลายสายถามเสียงอ่อนระคนน้อยใจ “ขอโทษที เพลิงมีธุระด่วนน่ะ เลยออกมาก่อน” ปลายตาคมเหลือบมองธุระ? ที่นอนหลับสนิทครู่หนี่ง “อ้าวเหรอ แล้วเรื่องที่เราคุยกันค้างไว้…” “ไว้คุยกันวันหลังนะ” “ได้สิ เอาที่เพลิงสะดวกเมย์ตามใจเพลิง” “อืม” “งั้นเมย์ไม่กวนแล้ว ฝันดีนะที่รัก” “ครับ”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more