แม่กับลูกเหมือนกันไม่มีผิด ไม่ได้เรื่อง ไม่เอาไหน ผู้หญิงคนนี้ไม่สมควรเกิดมาอยู่ในครอบครัวของเขา
“รินสอบอะไรไม่ได้เลย ก็ขอช่วยเฮียทำไร่อยู่ที่นี่ได้ไหมคะ งานในไร่ของเราก็เยอะแยะ” ดารินเอ่ยขึ้น เป็นครั้งแรกที่เธอกล้าแสดงความคิดเห็นออกมาให้คนในครอบครัวรับรู้
“ให้เรียนหนังสือดี ๆ ไม่ชอบ ชอบทำไร่ทำสวน ชอบลำบากหรือไง”
“ทำไร่ทำสวนมันเสียหายตรงไหนคะ เฮียก็ยังทำไร่ทำสวนเลย”
“เถียงคำไม่ตกฟาก”
“เฮียใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ รินคงไม่ได้จะเถียงเฮียนะคะ” มิรินรีบห้ามทัพอีกรอบ
“แทนที่จะทำไร่ เธอควรที่จะอ่านหนังสือสอบเข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยในปีถัดไปนะ เรียนจบเธอนั่นแหละจะสบายมีงานทำ เรียนหนังสือไม่จบใครเขาจะรับเข้าทำงาน แล้วถ้าสอบไม่ติด คิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงแบบนี้ จะทำไร่ไปตลอดชีวิตหรือไง”
“รินยังไม่ได้คิดเลยค่ะ”
“ดาริน!!!” โยธินเสียงดัง
“พอเถอะเฮีย เขาไม่อยากเรียนเฮียจะไปบังคับเขาทำไม” อัสนีตัดบท ใ
