"วันนี้รู้ใช่ไหมว่าพี่ออกมาไม่ได้ แล้วฟ้าใสก็ห้ามแอบเข้าไปที่หอด้วย" ธันน์เน้นย้ำเสียงหนักแน่นขณะขับรถไปมหาวิทยาลัย ที่วันนี้หลังเลิกเรียนเขากับเพื่อนต้องถูกลงโทษให้ทำความสะอาดห้องเก็บรักษาร่างอาจารย์ใหญ่เรื่องพาบุคคลภายนอกเข้าหอพักโดยไม่ได้รับอนุญาต
"รู้แล้ว ขอโทษนะที่ทำให้พี่ธันน์กับเพื่อนต้องถูกลงโทษ" ฟ้าใสตอบรับทั้งที่ใจจริงเธอไม่อยากจะตอบแบบนี้ เธออยากบอกว่าอยากให้เขาออกมาหาเธอมากกว่า แต่แค่นี้ก็ทำให้เขากับเพื่อนต้องเดือดร้อนพอแล้ว ก่อนจะยื่นมือไปจับมือใหญ่มากอบกุมไว้แล้วเอ่ยขอโทษอีกครั้ง
"ก็ขอโทษไปแล้วไงจะขอโทษทำไมอีก"
"ก็มันยังรู้สึกผิดนี่ คราวที่แล้วก็ครั้งหนึ่งละ มาครั้งนี้อีก"
"ถ้ารู้สึกผิดก็อย่าดื้อสิ" ธันน์ว่า แต่น้ำเสียงของเขาช่างอ่อนโยน แล้วเคลื่อนมือตัวเองทั้งที่ยังมีมือบางกุมไว้เข้ามาใกล้แล้วจูบลงไปบนหลังมือเธอ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นฝ่ายกุมมือเธอไว้แล้ววางไว้บนตักตัวเอง ใช
