ฉลามต้องนั่งขมวดคิ้วมาตลอดทางหลังรถกระบะสีขาวขับเคลื่อนมาด้วยความเร็ว ใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงในการเดินทางเข้ามายังใจกลางเมืองภูเก็ตโดยไม่จำเป็นต้องนั่งเรืออย่างที่เขาเคยมาครั้งแรก
“เราไม่ต้องนั่งเรือเหรอ”
“ไม่ครับพี่ฉลาม”
ลุงรวยเล่นกูแล้ว!
ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างคาดโทษหลังย้อนไปถึงความลำบากในวันนั้น เขาเมาเรือแทบคลั่งแถมยังต้องทนนั่งในเรือเก่าๆ อีก
“แล้วนี่เอาไข่มุกมาส่งให้ใครเหรอ”
“ไม่ได้ส่งให้ใครครับ ร้านข้างหน้านี่ของนายหัวมั่น”
ฉลามเงยหน้าขึ้นมองตึกสูงที่ตั้งเด่นใจกลางเมืองอย่างนึกตกใจไม่ใช่น้อย ถึงจะรู้ว่านายหัวมั่นพอจะมีฐานะอยู่ถึงกระนั้นก็ไม่คิดว่าจะร่ำรวยเพียงนี้
“รีบยกไปได้แล้ว”
พราวมุกเดินนำเข้าไปในร้านจำหน่ายไข่มุกที่ขึ้นชื่อว่าใหญ่ที่สุดในภูเก็ตและประเทศแถมยังติดสามอันดับแรกของเอเชียอีกต่างหาก เพียงเธอเดินเข้ามาภายในพนักงานหลายร้อยคนก็รีบยกมือไหว้สวัสดีอย่างนอบน้อม
“คุ
