บท23ไม่เคยชอบ

1399 คำ

ความอบอุ่นจากวงแขนกำยำส่งผลให้พราวมุกซุกใบหน้านอนอย่างสบายอารมณ์ เช่นเดียวกันกับร่างสูงที่กระชับร่างนุ่มนิ่มเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดอย่างแนบชิด เสียงคนงานดังขึ้นเป็นระยะๆ เพราะต้องเตรียมออกเรือในตอนเช้าเรียกทั้งสองคนบนเตียงให้รู้สึกตัว ฉลามค่อยๆ ลืมตาขึ้นก่อนจะก้มหน้ามองคนที่ตัวเองโอบกอดมาทั้งคืน “ปล่อยเลยนะไอ้บ้า” “ตื่นมาก็แผลงฤทธิ์เลยนะ” ชายหนุ่มคลายวงแขนปล่อยร่างเล็กออก แอบยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยหลังเห็นแก้มขาวเนียนเริ่มที่จะแดงระเรื่อขึ้นมา เธอขยับถอยห่างพร้อมรีบลุกออกจากเตียงเสมือนกลัวเขาจะจับได้ว่ากำลังขวยเขินและเสียอาการมากแค่ไหนที่นอนกอดเขามาทั้งคืน “คงจะปลาบปลื้มมากใช่ไหมที่ได้นอนกอดฉัน” “หุบปากไปเลย แล้วไม่ต้องเอาไปพูดกับใครนะว่าเมื่อคืนเรานอนด้วยกัน” “ฉันไม่พูดอยู่แล้ว เธอต่างหากอย่าเอาไปโม้ใครล่ะว่าได้นอนกอดกับคนหล่อๆ” “ตอนเด็กแม่ให้กินยามั่นเป็นอาหารหรือไง” “จะปากแข็งไปถึงไหน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม