บท13ดูแลคนป่วย

1321 คำ

พราวมุกและเพชรกล้าช่วยกันประคองร่างสูงของนายแบบหนุ่มมานอนพักผ่อนที่กระท่อมไม้หลังเล็ก ก่อนจะช่วยกันถอดเสื้อผ้าที่ยังคงมีความเปียกชื้นออก รวมไปถึงหาผ้ามาเช็ดตัวหลังสัมผัสได้ถึงความร้อนสูง “เช็ดให้มันดีๆ หน่อย แกทำแบบนั้นไข้ก็ไม่ลดหรอก” “พี่มุกก็มาทำสิ” “น่ารำคาญจริงๆ เลย” หญิงสาวลอบถอนหายใจออกมาด้วยความเอือมระอาพร้อมยกนิ้วจิ้มที่หน้าผากกว้างของน้องชายซ้ำไปซ้ำมา มีสมองแต่ไม่เคยเอามาใช้งานสมแล้วที่เธอพร่ำด่าอยู่ทุกวัน “จิ้มมาได้ ผมเจ็บนะ” เพชรกล้ารีบปัดมือคนเป็นพี่สาวออกจากใบหน้าด้วยความโกรธเคือง ก่อนจะหลีกทางให้เจ้าตัวเข้าไปช่วยเช็ดตัวที่ร้อนระอุของรุ่นพี่คนสนิทบนเตียง “พี่ฉลามน่าสงสารเนอะพี่มุก” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมาขณะนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ เขาเข้าใจดีว่าคนคนหนึ่งที่เคยสุขสบายไม่เคยต้องมาลำบากทว่าชีวิตกลับพลิกผันจากหน้ามือเป็นหลังมือคงยากที่จะรับชะตากรรมตัวเองได้ “ลูกแหง่น่ะสิไม่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม