เพชรกล้านั่งเรือกลับมาจากเกาะเลี้ยงหอยมุกก็รีบตรงดิ่งมาที่กระท่อมไม้เพื่อเฝ้าดูอาการป่วยของพี่ชายคนสนิท ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาดวงตาคู่คมก็ต้องเบิกกว้างตกใจกับภาพที่เห็น
สองร่างชายหญิงนอนกอดกันบนเตียงอย่างแนบชิด คราแรกเขานึกกลัวว่าคนเป็นพี่อย่างพราวมุกจะฆ่าปิดปากนายแบบหนุ่มไปแล้วเสียอีก ทว่ามันกลับไม่เป็นแบบนั้นเลยสักนิด
“เอ่อ...พี่มุก”
เพชรกล้าค่อยๆ ยื่นมือไปสะกิดแขนเรียวของพี่สาวเพื่อปลุกให้ตื่น ก่อนจะได้ยินเสียงครางที่ฉายชัดถึงความรำคาญเมื่อถูกรบกวนจากการนอน อีกทั้งยังขยับร่างบอบบางแทรกตัวเข้าไปในอ้อมแขนคนบนเตียงอีกครั้ง
“พี่มุก!”
เรียกเสียงดังลั่นทำเอาพราวมุกสะดุ้งตกใจตื่นขึ้นมาพร้อมกับร่างสูงของคนป่วย ทั้งสองลืมตาขึ้นสบเข้าด้วยกันไวกว่าความคิดหญิงสาวรีบตวัดขาถีบเข้าใส่ชายหนุ่มที่เธอมอบความอบอุ่นให้ทั้งคืน
“โอ๊ย! เธอบ้าไปแล้วหรือไง”
ฉลามที่ถูกแรงกลิ้งลงนอนอยู่กับพื้น ความเจ็บแล่
