บทที่ 9 ยัยตัวแสบที่น่ากัด
1063 คำ
หลังจากที่สายลมอาบน้ำเสร็จ กลิ่นสบู่หอมอ่อน ๆ ก็อบอวลอยู่ทั่วห้อง
เธอสวมเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้น เดินลากเท้าออกมาจากห้องน้ำอย่างหมดแรง
ผ้าเช็ดผมพาดคอไว้หลวม ๆ
บนเตียงนอนสีพาสเทล แสงไฟหัวเตียงส่องเบา ๆ
เธอทิ้งตัวลงนอนหงาย กอดหมอนข้างเอาไว้แน่น
มือข้างหนึ่งคว้ามือถือขึ้นมาแล้วเริ่มไถหน้าจอแบบไร้จุดหมาย
เข้า Tiktok ส่องคอนเทนต์น้องหมาแมว
เข้า IG แล้วก็เห็นเพื่อนสมัยมอปลายอัปสตอรี่ไปเที่ยว
จากนั้นก็ไถไปเจอโปรไฟล์ของ พอร์ช ที่แนะนำขึ้นมาในฟีด
“ไอ้หมอนี่…โผล่มาทำไมเนี่ย”
เธอพึมพำ แล้วก็กดข้ามอย่างไว
แต่สมองเจ้ากรรมกลับยังวนเวียนกับคำว่า
“พี่ไม่ชอบเด็ก”
สายลมเบ้ปากใส่มือถือ
“ฉันก็ไม่เด็กสักหน่อย…”
เธอบ่นอุบอิบ ก่อนจะเงียบไป
ดวงตาเริ่มปรือ… ไถ ๆ อยู่ไม่กี่คลิปก็เริ่มวางโทรศัพท์ข้างตัว
จากนั้นก็พลิกตัวนอนตะแคง กอดหมอนนุ่ม ๆ เอาไว้แน่นขึ้นอีกนิด
คร่อก~
เสียงลมหายใจเริ่มสม่ำเสมอ ภายในห้องเงียบสงบ
มีเพียงแสงจากหน้าจอมือถือที่ยังเปิดค้างไว้
บนหน้าจอ…เป็นเบอร์โทรศัพท์ของพอร์ช
ที่เพิ่งถูกบันทึกไว้เมื่อตอนเย็น
อีกด้านของพอร์ช
หลังจากกิจกรรมบนเตียงสิ้นสุดลงในค่ำคืนอันเงียบสงบ
เสียงหัวเราะบางเบาของ พี่ส้มโอ ก็ยังดังสะท้อนอยู่ในห้อง
หญิงสาวผิวขาวจัดในชุดคลุมอาบน้ำลุกขึ้นจากเตียง
หยิบกางเกงยีนส์กับเสื้อเชิ้ตสีดำขึ้นมาใส่อย่างชำนาญ
พอร์ชนอนตะแคงมองจากเตียง
เสียงของเขาออดอ้อนแบบคนติดแฟน
“พี่ไม่นอนกับผมอีกแล้วเหรอครับคืนนี้”
พี่ส้มโอหัวเราะเบา ๆ ขณะรูดซิปกางเกง
“ไม่ได้จ้ะ พี่ต้องไปทำงาน เดี๋ยวคืนนี้มีโชว์ที่คลับ”
เธอเดินมานั่งปลายเตียง มือหนึ่งจับปลายคางพอร์ชแล้วบีบเบา ๆ
“แต่พี่รับรอง…ว่าจะมาเล่นด้วยใหม่นะ ;)”
พอร์ชยิ้มมุมปาก
“ก็ได้ครับ…”
ติ้ง!
เสียงแจ้งเตือนไลน์เด้งขึ้นทันที
เขาหยิบมือถือมาดู ข้อความจากกลุ่ม “บักสามตัว” ที่ประกอบด้วย ออกัส และ ปอร์เช่ เด้งขึ้นมา
🥃 ออกัส: พรุ่งนี้วันหยุดเว้ยย ไป zero one club คืนนี้มั้ย
🍻 ปอร์เช่: มาดิ่วะ จะได้นัดเรื่องเตรียมงานรับน้องด้วยเลย
🔥 ออกัส: พวกมึงมาไม่ครบก็แย่เลย เดี๋ยวไม่มีหัวลากบรรยากาศ
🐍 พอร์ช: ไปดิ เดี๋ยวเจอกัน
พอร์ชพิมพ์ตอบทันที
จากนั้นก็หันมาทางส้มโอที่กำลังใส่รองเท้าอยู่หน้าประตู
“เดี๋ยวผมไปส่งนะครับพี่”
ส้มโอหันมาหยิบกระเป๋า แล้วส่งยิ้มหวาน
“อ้าว วันนี้เทคแคร์ดีเชียวนะเรา”
“คนสวยก็ต้องดูแลหน่อยสิครับ”
พอร์ชพูดพลางสวมเสื้อยืด หยิบกุญแจรถแล้วเดินออกไปพร้อมกัน
บรรยากาศในลิฟต์เงียบกว่าตอนอยู่กับสายลม
แต่เงียบแบบคนที่รู้จักกันดี จนไม่ต้องพูดอะไรก็สื่อได้
ทันทีที่รถจอดหน้า ส้มโอหันมาส่งยิ้มอีกครั้ง
ก่อนจะเปิดประตูลง
“คืนนี้อย่ากลับดึกล่ะพอร์ช เดี๋ยวตื่นไม่ทันกิจกรรมอีก”
“ผมน่ะเหรอ พี่ไม่รู้เหรอว่าเวลาผมทำงาน…ผมจริงจัง แต่พรุ่งนี้หยุดครับ ไม่เป็นอะไรหรอก”
เขาขยิบตา แล้วขับรถออกไปยังลานจอดรถทันที
เมื่อพอร์ชจอดรถเสร็จ ส้มโอก็มายืนรอที่บริเวณทางเข้าที่ลานจอดรถ
ขณะที่พอร์ชเดินมาถึง เขาก็รีบเดินจูงพี่ส้มโอเข้ามาจนถึงหน้าโซน
ก่อนจะกระซิบอ้อนเบา ๆ
“อยู่ด้วยกันก่อนได้ไหมครับพี่ อย่างน้อยจนกว่าวงจะมา”
พี่ส้มโอหัวเราะเบา ๆ พลางตีแขน
“พี่ต้องแต่งหน้าเปลี่ยนชุดแล้วนะ เดี๋ยวได้ออกโชว์”
พอร์ชเบ้ปาก
แต่สุดท้ายก็ยอมปล่อยมือเธอ แล้วหันหลังเดินขึ้นบันไดไปยังโซน VIP
เมื่อมาถึงโต๊ะ กลุ่มเพื่อนซี้อย่าง ออกัส และ ปอร์เช่ ก็นั่งรออยู่พร้อมขวดไวน์กับเบียร์เย็น ๆ คนละแก้ว
“โอ้ยยย มาแล้วไอ้หมาป่า!”
ออกัสแซวทันที พอร์ชทิ้งตัวลงนั่งข้างเพื่อนแบบสบาย ๆ
“ว่าไงมึง ได้เบอร์น้องที่ด่ามึงว่าตัวเท่าควายยัง”
พอร์ชยักคิ้ว ยกแก้วเบียร์ขึ้นมาชนกับของเพื่อน
“แน่นอน…มึงคิดว่ากูคือใคร”
ปอร์เช่หัวเราะเสียงดัง
“โห น้องสายลม นริสา…คนที่ทำให้พี่ว้ากพอร์ชโดนด่าต่อหน้า นี่คือคนแรกในประวัติศาสตร์เลยนะเว้ย”
พอร์ชหัวเราะหึในลำคอ
“ยัยเด็กนั่น…ไม่ใช่แค่ปากไว แต่ฉลาด แสบ แล้วก็…”
“แล้วก็อะไร”
ออกัสถามพลางเทเบียร์ให้เพิ่ม
พอร์ชวางแก้วลงบนโต๊ะ แล้วโน้มตัวไปเล่า
เสียงเบาลงเหมือนกลัวใครได้ยิน
“พูดเหมือนตัวเองถือไพ่เหนือกว่ากูด้วยซ้ำ”
เขายกมือลูบคางเหมือนครุ่นคิด
“วันนี้พี่ ๆ กะบีบให้ช่วยดีลเรื่องเกาะ พวกกูก็เสนอว่าจะไม่ลงโทษเรื่องมาสาย แลกกับให้เธอไปพูดกับป๊า”
ปอร์เช่พ่นเบียร์ออกมา
“เออ แล้วน้องเขาบอกมึงยังว่าได้ไหม”
พอร์ชยักไหล่
“น้องไม่ตอบตรง ๆ แต่พูดจาเหมือนรู้ทุกอย่าง รู้ด้วยซ้ำว่าคณะเคยโดนแบนเพราะเรื่องพี่ทอฝันกับน้ำตาล”
ออกัสขมวดคิ้ว
“ไอ้เหี้ย แล้วแบบนี้มึงไม่รู้สึกแปลกเหรอ”
พอร์ชเหยียดยิ้ม
“ที่แปลกกว่าคือ…ตอนกูพูดว่า ‘ไม่ได้จะจีบ’ เธอหน้าเสียไปหนึ่งวินาที”
ปอร์เช่หัวเราะลั่น
“เฮ้ย แม่งเอ้ย มึงเล่นแรงอะ!”
ออกัสส่ายหน้า
“แต่ดูจากสายตามึงตอนพูดถึงเด็กนั่น… กูว่าไม่แน่นะเว้ย”
พอร์ชนิ่งไปครู่หนึ่ง
“เด็กอะไรไม่รู้ แสบ แต่อย่างน่ากัด…”
แล้วเขาก็ยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่มอึกใหญ่
ท่ามกลางเสียงแซวและหัวเราะของเพื่อน
คืนนี้อาจยังไม่เมา
แต่พอร์ชกำลังเริ่มมึน…กับใครบางคนที่ชื่อว่า สายลม แล้วล่ะ
- ผู้เขียน
