ขณะที่พอร์ชนิ่งไปพักใหญ่ จากนั้นเขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่จริงจังกว่าปกติ
“เรื่องเมื่อคืน… พี่เองก็ห้ามตัวเองไม่อยู่…”
เขาหยุดชั่วครู่ เหมือนพยายามเลือกคำพูด ที่จะใช้กับหญิงสาวตรงหน้า โดยไม่จ้องถูกเธอแหกอก
“เธอเองก็…ถูกวางยา…”
เสียงของเขาหล่นต่ำลงเล็กน้อย
“ถ้าสายลมต้องการให้พี่รับผิดชอบ พี่ยินดีนะ พี่จะรับผิดชอบเอง นี่มันครั้งแรกของเราใช่ไหมล่ะ”
สายลมเงียบ...
จากนั้นเงยหน้าขึ้นมาช้า ๆ
ดวงตาคู่สวยนั้นจ้องเขานิ่ง สั่นไหวอยู่ในแววตา แต่กลับพูดด้วยน้ำเสียงกลับนิ่งเรียบ
“รับผิดชอบ?”
เธอทวนคำ พร้อมกับหัวเราะหึในลำคอเบา ๆ
ในหัวเธอก็กำลังตีกันวุ่น ประมวลผลกันอยู่ในนั้น
เขาน่ะ…ชอบพี่ส้มโอ
อนาคตก็หวังจะแต่งงานกัน
แล้วถ้าเธอยอมให้เขารับผิดชอบ มันจะต่างอะไรกับการ…แทรกกลางระหว่างคนสองคนที่รักกันล่ะ
เธอจะเป็นคนบาปเหรอ?
สายลมหันหน้าหนี ถอนหายใจเฮือก
ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งที่ส
