พรึ่บ~
"ไม่ได้กลับมาเหรอ..." เสียงใสเอ่ยถาม เมื่อถึงเวลาของนาฬิกาปลุกทำงาน แต่เธอตื่นลืมตามาก็ไม่เจอคนที่บอกว่าจะมานอนด้วย รอบตัวก็ว่างเปล่าไม่มีร่องรอยว่าใครมายุ่งเลยสักนิด
ใจดวงน้อยมันเกิดวูบไหวแบบเสียศูนย์ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เมื่อความสัมพันธ์มันชัดเจนตั้งแต่เริ่มต้น ว่าทั้งคู่ไม่มีสิทธิ์ยุ่งเกี่ยวอะไรกันนอกจากแค่เรื่องผลประโยชน์เท่านั้น ก็ควรต้องปล่อยวางแสร้งมองผ่านไปได้บ้าง
ร่างอรชรเลยลุกขึ้นจากที่นอนมาจัดการตัวเองในห้องน้ำ เธอพบว่าเรือนร่างกลับมาปกติทั้งหมดแล้ว ไม่รู้สึกปวดหน่วงในท้องน้อยและเจ็บแสบบริเวณกลีบกลางกายสาว ไม่ว่าจะพยามขยับทุกส่วนก็ไม่รู้สึกอะไรจริงๆ
เธอเลยรีบอาบน้ำแล้วเลือกเสื้อผ้าใส่อย่างเช่นทุกวัน ไม่ลืมจะแต่งแต้มสีสันบนใบหน้าสวยพอเล็กน้อย
"พี่ณิมากินข้าวกันเร็ว วันนี้คะแนนเกรดณดาออกแล้วนะ เดี๋ยวจะเอาไปโชว์คุณพ่อตอนเย็นด้วย" ฝ่ายน้องสาวรีบเอ
