คำพูดนั้นเหมือนคำตัดสินสุดท้าย เจษนิ่งไปนาน ก่อนจะหัวเราะทั้งน้ำตา เสียงหัวเราะที่บิดเบี้ยวเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
“ยิ้มมึงใจร้ายมากรู้มั้ย คำพูดของมึงกำลังฆ่ากูทั้งเป็น”
หนูยิ้มยืนตัวสั่น มองเขาเหมือนหัวใจถูกบีบแน่น
“แต่ถ้าเจษยังอยู่ต่อกับยิ้ม เจษจะตายทั้งเป็นยิ่งกว่านี้ ยิ้มจะทำให้ทุกวันของเจษทรมานกว่าลงนรกอีก ตอนนี้ยิ้มไม่ได้มีแค่เจษ แต่ยิ้มมีพี่วาโยเข้ามาในชีวิตอีกคน และเขาคือพ่อเด็ก”
“กูไม่เชื่อ！”
บรรยากาศในห้องหนักอึ้ง ราวกับอากาศถูกดูดหายไปหมด เหลือเพียงเสียงหัวใจสองดวงที่เต้นแรงแข่งกัน ทั้งคู่ต่างรู้ว่าจุดจบของความสัมพันธ์นี้กำลังใกล้เข้ามา แม้จะยังยื้อแม้จะยังรัก แต่ทางเดินข้างหน้ามันไม่มีทางไปต่อ
เจษก้าวถอยหลังสองก้าว สูดหายใจลึกเหมือนกำลังรวบรวมสติ เขายกมือขึ้นเช็ดน้ำตาอย่างหัวเสีย ดวงตาเต็มไปด้วยความดื้อดึงและสิ้นหวัง
“ให้กูเกลียดมึงหรอ ถ้ามึงเบื่อกู ถ้าอยากหนีจากกูนัก ก็ท
