หลายวันต่อมา...
ร่างสูงในชุดลำลองสบาย ๆ ทรงผมของเขาไม่ได้ถูกเซตทรงให้เหมือนนักธุรกิจร้อยล้านแต่ทว่ามันไม่ได้ทำให้ความหล่อเหลาของเขาลดน้อยลงเลยตรงกันข้ามมันเป็นความดูดีที่ลงตัวสำหรับเขามากทีเดียว ฟลินต์ที่หนีหายจากทุกคนมาอยู่ที่วิลล่าส่วนตัวบนเกาะ นั่งมองพระอาทิตย์ที่กำลังเริ่มลาลับขอบฟ้าโดยที่ท้องฟ้านั้นเริ่มเปลี่ยนสี
นัยน์ตาคู่คมที่เหมอมองไปที่ดวงตะวันนั้นยังคงเต็มไปด้วยความสับสนในความรู้สึกที่ยังให้คำตอบกับตัวเองไม่ได้ว่าเขาควรจะทำยังไงต่อไป มือหนาหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาก่อนที่เขาจะกดเข้าไปดูในอัลบั้มภาพของโทรศัพท์ที่มีรูปของน่านฟ้าเป็นพัน ๆ รูป มันเริ่มตั้งรูปสมัยเรียนจนถึงรูปัจจุบัน....ยิ่งเขาไล่ดูรูปภาพของเธอไปมากเท่าไร ความคิดถึงก็เริ่มก่อตัวอยู่ภายในใจเขามากขึ้นเท่านั้น และภาพบางภาพมันก็ทำให้เขาคิดย้อนกลับไปนึกถึง ช่วงเวลาดี ๆ ระหว่างเขากับเธอมันเป็นความงดงามที่เขาไม่เคยลืม...
