บทรักบรรเลงไม่รู้จบจนกระทั่งสลบเหมือดคาเตียง ตื่นเช้ามาก็ไม่เห็นเขาข้างเคียง แต่ก็เผลอยิ้มออกมาอย่างสุขใจ
ก่อนที่จะรีบสลัดความรู้สึกทิ้ง เพราะไม่อยากย้อนกลับไปเจ็บปวดเหมือนวันวานและเริ่มต้นใหม่
หลายวันผ่านไป
ห้างสรรพสินค้า
"เอาแต่ใจตลอดเลยนะคะ" เมลินบ่นดราฟ
"ก็วันเกิดไอทิมมันไม่รู้จะไปจัดงานปาร์ตี้ที่ไหน พี่ก็เลยให้มันใช้คอนโดแล้วก็เชิญแค่เพื่อนสนิท อีกอย่างช่วงนี้พี่ไม่ได้สุงสิงกับใคร มีแค่เมลินคนเดียวเท่านั้น"
"ก็เลยลากหนูมาซื้อของตกแต่งห้องเนี่ยนะ"
"ใช่ แต่คืนพรุ่งนี้ต้องมางานนะ"
"ทำไมหนูต้องไปด้วยคะ ไม่อยากไป"
"ถือว่าพี่ขอร้อง ส่วนแม่เมลินพี่ก็จ้างพยาบาลพิเศษไปดูแลแล้วไง นะครับๆ"
ไม่อาจทนเสียงรบเร้ าอย่างน้อยช่วงนี้เขาก็ทำตัวดีขึ้น เมลินจึงรับปากก่อนจะเดินซื้อข้าวของตกแต่งอย่างเช่นลูกโป่งและดอกไม้ใส่แจกัน
ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดีจนกระทั่งวันต่อมา เวลา 17.00น.
คอนโดมิเนียม
