“มาทาร์หนีไปแล้วค่ะ”
คำบอกจากปลายสายอย่างนอร่าทำให้เคิร์กขมวดคิ้วนิดๆ หากแต่ไม่ทันได้ตอบอะไรกลับไปนอร่าก็เอ่ยต่อ
“ในห้องของมาทาร์มีรูปของคุณเคิร์กเต็มไปหมดเลยค่ะ ป้าเดาว่ามาทาร์คงจะแอบชอบคุณค่ะ ดูเหมือนเจ้าตัวจะรีบเลยไม่ได้เก็บภาพของคุณที่ติดเอาไว้ออกไปด้วย”
“สงสัยมาทาร์คงได้ยินตอนที่เราคุยกัน” เคิร์กออกความเห็น
“คุณเคิร์กจะให้ตามไหมคะ”
“ไม่ต้องก็ได้ครับป้า เธอไปแล้วก็แล้วกัน ผมว่าเธอคงไม่กล้ามาให้เราเห็นหน้าอีกแล้วละ แต่ถ้ากล้ากลับมา ผมเอาเรื่องหนักแน่”
กดวางสายนอร่าแล้วเคิร์กก็ถอนหายใจ จากเดิมที่มองออกไปนอกระเบียงตอนที่คุยโทรศัพท์ร่างสูงก็หมุนตัวกลับแล้วพิงเอวสอบเข้ากับริมระเบียง ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความครุ่นคิด
เรื่องของเขมรดา
ในคืนนั้นเขมรดาคงเข้าห้องผิดจริงๆ อย่างที่หล่อนเคยบอกเขา อาจจะเป็นเพราะเขมรดาเข้ามาก่อนมาทาร์จึงไม่ได้ตามเข้ามาในห้องของเขา กอปรกับประตูห้องของเขาดันม
