"ได้ข่าวน้องบ้างไหมภูมินทร์"
ทัศนัยมาถึงก็รีบถามหาลูกสาวคนเล็กทันที ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล
"ยังเลยครับคุณพ่อ"
เขาตอบพ่ออัญชันด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด
"พ่อให้คนของพ่อสืบช่วยอีกแรงแล้ว อย่ากังวลไปเลยนะ น้องต้องปลอดภัย"
ภูษาสั่งให้คนของเขาตรวจสอบตามเส้นทางต่างๆ ที่คาดว่าคนร้ายน่าจะหลบหนี
คาดว่าไม่นานคงจะรู้เรื่อง
"ขอบคุณครับพ่อ"
ภูมินทร์ยืนให้ปากคำกับตำรวจ และรอคนงานที่กำลังเดินทางมาด้วย เขาจะพาคนงานค้นหาคนตัวเล็กในคืนนี้เลย
"นายครับทานอะไรรองท้องหน่อย"
อาทิตย์ยื่นข้าวกล่องกับน้ำเปล่ามาให้ ภูมินทร์มองเพียงเสี้ยว เขาแทบกินอะไรไม่ลง
"กินอะไรหน่อยเถอะภูมินทร์ น้องยังรอให้เราตามหาอยู่นะ ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาอีกคน ใครจะตามหาน้อง"
ถึงแม้จะห่วงลูกสาวแค่ไหน แต่การให้กำลังใจคนที่อยู่ก็สำคัญ ทัศนัยพูดให้กำลังใจภูมินทร์ พร้อมตบไหล่เบาๆเพื่อให้กำลังใจ
"ครับคุณพ่อ"
ภูมินทร์รับข้าวจากอาทิ
