"ไม่เอาไม่เกี่ยวก้อย"
ฉันปัดมือของพี่ภูมินทร์ออก
"ไม่เอา...เกี่ยวก้อยก่อนดีกัน"
แต่คนตัวโตยังดื้อ ยกนิ้วก้อยขึ้นมาตรงหน้าฉัน
"ไม่เอาพี่นิสัยไม่ดี หนูไม่ได้ทำอะไรผิดพี่ก็โกรธ"
"พี่ไม่ทำอีกแล้ว หายโกรธพี่นะ...นะครับ"
พี่ภูมินทร์ไม่พูดเปล่า แถมยังกดจมูกลงที่ซอกคอฉันอีก ขนลุกไปหมดแล้ว
"ไม่โกรธแล้วค่ะปล่อยได้ยัง"
ขืนไม่หายโกรธคงได้นั่งกอดฉันอยู่แบบนี้แหละ
"ไม่เอาครับเกี่ยวก้อยก่อน"
อายุเท่าไรแล้วยังจะมาเกี่ยวก้อยอีก ฉันยกมือเกี่ยวก้อยเพราะโดนตื้อไม่เลิก
"พอรึยังค่ะหนูนอนได้ยัง"
"ยังครับหอมพี่ด้วย"
พี่ภูมินทร์ทำแก้มให้ป่อง และบอกให้ฉันหอม
ฟ้อด
"พอยังคะหนูจะนอน"
ฉันเริ่มทำเสียงหงุดหงิด
"ค้าบๆนอนก็นอน พรุ่งนี้ให้พี่ไปส่งนะ"
"ตามใจพี่ค่ะไม่ขี้เกียจขับรถรึไง"
ฉันโดนกอดจนแน่น กะจะไม่ให้หายใจเลยรึไง
"ไม่ขี้เกียจครับ แค่หนูให้พี่ไปส่งเดี๋ยวหนูกลับค่ำอีก"
ว่าละทำไมอยากไปส่งจัง
"
