"ขอเวลานอก"
พูดจบชมพูพิ้งค์ก็เอียงใบหน้าไปทางซ้าย เธอขมุบขมิบปากพึมพำ
"ถ้าเรายอมจะกลายเป็นคนใจง่ายหรือเปล่า" เสียงเล็กเริ่มพูดต่อ "เรายังไม่ได้เป็นอะไรกับเขาหรือว่าจะเป็นแล้ว เอ๊ะ"
ท่าทางของตัวเล็กคล้ายกำลังต่อสู้กับความรู้สึกตัวเองทั้งสองด้านพูดพลางสลับหันหน้าซ้ายขวาราวกับคนไม่ปกติ
"เธอขาดยาโรงพยาบาลหรือเปล่าเนี่ย เป็นอะไรพูดคนเดียวเสียงสองเสียงสาม ฮ่าๆ" เห็นแล้วผมอดที่จะแซวไม่ได้ ทั้งที่ตอนนี้มีอารมณ์กระหายจะตาย
"น..หนูไม่อยากผูกมัดแต่ถ้าพี่ไปมีอะไรกับคนอื่นถือว่าเราจบกัน"
"พูดเหมือนตอนนี้เป็นเเฟนกันแล้ว"
"เปล่า! บอกแล้วไงไม่อยากผูกมัด"
ฉันแสดงเจตจำนงเนื่องจากไม่อยากคาดหวังหรือว่าเจ็บปวดอกหักรักพัง พี่ยักษ์ยืนเท้าเอวถามแทรกขึ้น
"แล้ว..ฉันออกเดทกับผู้หญิงคนอื่นได้ไหม"
"ไม่"
"ไปเที่ยวแล้วเลือกสาวมาแค่นอนจับมือ"
"ไม่"
"แปลว่าเราเป็นแฟนกัน"
ผมถามก่อนจะเห็นใบหน้าหวานตอบสู้คล้ายจ
