แกร๊ก
เมื่อยักษ์มาถึงชมพูพิ้งค์ก็ลากแขนเขาขึ้นไปยังบนห้องชั้นสองทันที น้ำเสียงนุ่มเอ่ยถามพลางหยอดสายตามีเลศนัย
"ฉันยังไม่หิวตอนนี้"
"ไม่ใช่!!"
"แต่ก็ได้นะ..ถ้าเธอต้องการ"
"โอ๊ยยย ไม่ใช่เรื่องนั้น"
ไอ้พี่ยักษ์ลามกพูดพร้อมเลียมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ขณะที่ตอนนี้ฉันถือรูปในมือแน่น
"รูปนี้แต่งตัวเหมือนคนในความฝันของหนูเลยค่ะ อาจารย์เป็นคนวาดซึ่งแปลกมากมันเหมือนจริงนะคะ" พอฉันบอกเล่าความฝันเขาก็คว้าแผ่นกระดาษไป
"อืม เดี๋ยวฉันจะไปถามคนเก่าแก่ให้"
"มันจะว่าบังเอิญก็คงไม่ใช่หรือเขาจะรู้เรื่องอสุรกายพวกนี้"
คิ้วบางผูกจนย่นสีหน้านี้กลับทำให้อีกฝ่ายชอบใจ ท่าทางกระตือรือร้นอีกทั้งความคิดรอบตัวที่เธอมักจดจำและสงสัย
หมับ
แต่ทันทีที่ตัวเล็กจะก้าวออกไปแขนล่ำก็กีดกั้นขวางเอาไว้
"จูบฉันก่อน" ผมนึกสนุกจึงบังคับ "ถ้าไม่ยอมจูบก็อย่าหวังจะได้ออกไป"
"ไอ้คนนิสัยไม่ดี ไม่สิ..ยักษ์นิสัยไม่ดี"
"เร็ว"
"เ
