บทที่ 26 : ถ้าไม่ปล่อยงานเข้าแน่

2732 คำ

หลายวันมานี้กิจวัตรประจำวันของฉันก็แทบจะอยู่แต่ในครัว มีแวบไปช่วยทางนู้นบ้างทางนี้บ้าง และที่สำคัญเพราะแผลที่แขนฉันยังเป็น คิวปิดให้ได้เจอพี่เกียร์อย่างน้อยวันละสองครั้ง เช้าและเย็น โฮะ โฮะ... ตอนนี้ฉันและเพื่อนๆ ในครัวหลังจากจัดการล้างถ้วยจานกันเสร็จเรียบร้อยก็นัดกันไปแอบส่องครูอาสาที่เกิดจากน้อง ๆ คณะอื่น ๆ ที่เข้ามาสมัคร ซึ่งส่วนมากก็เห็นคณะแพทย์ที่อยู่ปี 1 ปี 2 มาช่วยโดยจะมาทำการสอนแค่ห้าวันแรกเท่านั้น ฉันได้ยินมาว่าห้าวันหลังจะมีทีมแพทย์อีกหนึ่งชุดเข้ามาส่วนทีมครูอาสาบางกลุ่มก็จะกลับไป จากนั้นพวกเขาจะไปตรวจคนไข้ตามบ้านกัน เมื่อเห็นคนในครัวพูดว่าเขามีกิจกรรมให้น้อง ๆ ทำให้ฉันอยากไปดูซักหน่อย ดังนั้นจึงเกี่ยวต้นหญ้าแวบเข้าไปแอบดูเห็นน้อง ๆ และคุณครูอาสากำลังง่วนกันอยู่บนพื้นกับใบเตยที่ถูกตัดมาหลายกอวางอยู่ “เธอ ๆ” อดสงสัยไม่ได้จึงถามคนที่อยู่ใกล้ประตูที่สุด “อันนี้ทำอะไรกันเหรอ” “พ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม