บทที่25 : อย่าทำพี่เป็นห่วง

3366 คำ

ค่ายวันที่ 2 เช้าตรู่ตีห้าไม่ถึงก็จวนนาฬิกาปลุกของใครหลายคนก็พร้อมใจกันส่งเสียงออกมาจนฉันและต้นหญ้างัวเงียตื่น บางคนรู้เวลาก็ทยอยถือของใช้ไปล้างหน้าล้างตา บางคนก็แค่ลุกขึ้นมาดูสถานการณ์แล้วขอนอนต่ออีกสักพัก เมื่อทำธุระส่วนตัวเสร็จก็นิ่วหน้ากับความเย็นเฉียบ ได้แต่กัดฟันใส่เสื้อกันหนาวตัวหนาแล้วแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง ระหว่างเดินก็จะเห็นเหล่าผู้ชายทั้งหลายขึ้นรถชาวบ้านไปหาไม้ในป่าท่าทางขยันขันแข็งท่ามกลางฟ้าที่ยังไม่สว่างดี พวกฉันได้รับหน้าที่ช่วยส่วนครัวที่มีอุปกรณ์ไม่ได้ครบครันอะไรมากมาย แต่ก็ประยุกต์ใช้เท่าที่จะพอทำได้ ซึ่งฉันอาสาใช้แรงงานทั่วไป ก่อไฟ และล้างผัก เพราะเลี่ยงเรื่องปรุงอาหารไม่อยากให้เสียของ ช่วงเช้าผ่านไปอย่างหนาวเหน็บแต่ไม่ได้มีอะไรมาก วันนี้เป็นวันอาทิตย์ทำให้ไม่มีเด็กนักเรียนเข้ามาในโรงเรียน มีก็แต่จะมาแอบดูอยากรู้อยากเห็นตามประสาเด็กน้อยมากกว่า แดดในช่วงสายทำอา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม