“หมามันตัดหน้าน่ะ” เขาตอบเสียงนิ่งๆ ทำฉันเหวอไป
“ฮะ…” ถนนใหญ่แบบนี้มีหมาด้วยเหรอ แต่ช่างเถอะ! ว่าแต่โทรศัพท์ฉันไปไหนแล้วเนี่ย “พี่เกียร์ หนูหาโทรศัพท์ไม่เจอค่ะ”
ฉันขอความช่วยเหลือ เนื่องจากพยายามควานหาแล้วแต่ด้วยความมืดทำให้มองไม่ออกว่ามันอยู่ตรงไหนกันแน่
“ค่อยเอา”
“แต่ว่า…”
“มันสำคัญมากเลยหรือไง ต้องตอบข้อความก่อนเหรอ” เขาทำหน้ายุ่ง ๆ มองมา
อะไรของเขาเนี่ย จู่ ๆ ก็ทำอารมณ์เสียใส่ฉัน
“หนูแค่คิดว่าบีมอาจจะสงสัยโจทย์ก็เลย…เปล่าคะไม่สำคัญ” ตอนแรกก็จะอธิบาย แต่ต้องเปลี่ยนคำพูดดื้อ ๆ เมื่อเห็นสายตาเขา
“ดูท่ามันจะชอบเรานะ คนชื่อบีมนั่น” เขากระตุกยิ้มแต่ตาไม่ยิ้มตาม
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”
ฉันโกหก แม้จะพอรู้ แต่ฉันก็ไม่ได้มั่นใจว่าจะจริง แต่ถึงจริงเดี๋ยวพอฉันไม่สนใจบีมก็คงเลิกหวังไปเองแหละ
“งั้นก็รู้ไว้ครับ จะได้ไม่ไปเผลอให้ความหวังคนอื่นไม่รู้ตัว”
“แต่ความจริงหนูก็โสด จะคุยกับใครแล้วมัน
