บทที่21 : ฉันกำลังมองเธออยู่นะ

2054 คำ

14.40 น. อีกเพียงสองวันค่ายอาสาของคณะวิศวกรรมศาสตร์และแพทยศาสตร์ก็กำลังจะเกิดขึ้น โดยทางคณะของฉันจะไปช่วยสร้างอาคารอเนกประสงค์ให้กับโรงเรียนบนดอยที่จังหวัดเชียงราย เป็นกิจกรรมประจำปีที่เหล่ารุ่นพี่ปีสี่จัดขึ้นเพื่อไปสร้างหรือบูรณะให้กับทางโรงเรียนที่ขัดสนเรื่องงบประมาณ ซึ่งเป็นกิจกรรมที่ทางคณะแพทย์ไปร่วมกันช่วยตรวจชาวบ้านแถวนั้น และอาสาสอนน้อง ฉันและต้นหญ้าชวนกันไปซื้อของที่จำเป็นต้องใช้ สรุปว่ามีฉันเพียงคนเดียวในกลุ่มที่ไปครบสิบวัน “ทำไมซื้อเยอะจัง” ฉันถามเมื่อเห็นว่าต้นหญ้ากำลังหยิบขนมลงตะกร้าเยอะแยะ “เอาไปเผื่อแจกเด็ก ๆ” เธอว่าแล้วยังใส่ขนมลงมาไม่หยุด “ไม่ไหวมั้ง ถ้าจะให้ก็ต้องให้ทุกคนเลยนะ คนที่ไม่ได้เสียใจแย่” ฉันพูดก่อนเสนอความคิด “ถ้าจะซื้อ ลองซื้อพวกอุปกรณ์การเรียนไปบริจาคที่พี่เขาน่าจะดีกว่ามั้ย ขนมพวกนี้มีแต่ลมไม่มีประโยชน์ด้วย” ฉันจิ้ม ๆ ถุงให้ต้นหญ้าดูว่าถุงหนึ่งมีลมตั้งเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม