ปึก!
ไม่มีบทสนทนาระหว่างเรา วาฬเดินเข้ามาในห้องก็จัดการดึงประตูปิดลงแล้ววางขวดน้ำลงบนโต๊ะกระจกที่ฉันกำลังกินข้าวอยู่ ซึ่งฉันก็ไม่คิดจะทักทายหรือพูดอะไรเช่นเดียวกัน
ขายาวก้าวเดินไปทางห้องเสื้อผ้าแล้วหายเข้าไปอยู่ในนั้นประมาณ 5 นาที ก่อนจะออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวและชุดนอนในมือ ก่อนจะเดินหายเข้าห้องน้ำไป
ส่วนตัวเองกลับมาให้ความสนใจที่อาหารของตัวเองต่อ ในระหว่างที่วาฬอาบน้ำฉันก็กินข้าว จัดการมื้อเย็นเอาอาหารลงกระเพาะเป็นที่เรียบร้อย ก็ลุกขึ้นยืนถือถาดออกจากห้องเพื่อนำไปเก็บที่ห้องครัว แม้สไบจะบอกว่าเดี๋ยวขึ้นมาเก็บด้วยตัวเอง แต่เพียงแค่ถือขึ้นมาให้มันก็มากพอสำหรับฉันแล้ว
“อ่าว! หนูโป๊ยทีหลังเรียกให้เด็กขึ้นไปเก็บลงมานะ หนูไม่ต้องเดินลงมาด้วยตัวเองก็ได้” แม่บ้านที่กำลังเก็บกวาดห้องครัวอยู่นั้นหันมาเห็นฉันที่กำลังเดินเข้ามา ก็รีบวางของในมือลงแล้วตรงมาแย่งถาดไปจากมือทันที
“ไม่เป็นอะไรค่ะ เ
