กงเหรินซินถอยออกมา เฟิงลี่เจินรีบสวมผ้าคลุมหน้าเข้าไปที่เดิมและหันมามองนางอีกครั้ง
“ที่ข้ามาที่นี่ในวันนี้ก็เพื่อจะมาเตือนเจ้าเรื่องพี่เฉินกวนเท่านั้น เหตุใดต้องทำร้ายข้า”
“เป็นเจ้าที่เหยียดหยามข้าก่อน อีกอย่างเจ้าเร่งอยากให้คุณชายเฉินเป็นเจ้าสำนักมากถึงเพียงนี้ อย่าบอกนะว่าพวกเจ้ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของเจ้าสำนักคนก่อนของสำนักไป๋ซาน”
“อย่ามากล่าวหาข้าเช่นนี้นะ ข้ากับพี่เฉินกวนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าในคืนนั้นเกิดอะไรขึ้น แม้ว่าอาจารย์จะเข้มงวดกับพวกเราแต่ข้าไม่มีทางใจกล้าพอเช่นนั้นหรอก ใบหน้าของข้า...แย่แล้ว”
ฟงลี่เจินหันไปทั่วห้องเพื่อจะส่องดูแผลที่ใบหน้าอีกครั้ง กงเหรินซินรู้แน่ชัดว่าคนอย่างลี่เจินไม่มีทางกล้ามากถึงขนาดนี้จริง ๆ เรื่องการตายของอาจารย์น่าจะไม่เกี่ยวกับนาง
‘เฟิงลี่เจิน เฉินกวนพวกเจ้าหลุดออกจากข้อสงสัยในการสังหารอาจารย์ไปชั่วคราว ครั้งนี้ข้าเชื่อว่าเจ้าคงจะไม่รู้เรื่องจร
