ทั้งสองยืนนิ่งและสบตากันราวกับต้องการหาคำตอบจากอีกฝ่าย กงเหรินซินเป็นฝ่ายที่เบี่ยงหน้าหลบก่อนที่ท่านอ๋องจะได้ตรัสออกมา
“ข้า….”
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”
ต้าฉินรีบวิ่งเข้ามาในห้องโถงด้วยท่าทีที่รีบเร่ง
“เกิดอะไรขึ้นต้าฉิน เหตุใดเจ้าวิ่งหน้าตาตื่นมาเช่นนี้”
“ทางการส่งคนมาบอกว่ามีศิษย์ของสำนักไป๋ซานรู้ว่าศิษย์พี่ถูกสังหาร จึงมาถามเอาความกับคุณหนูกงพ่ะย่ะค่ะ”
“เจ้าว่าอย่างไรนะ เหตุใดจึงรวดเร็วเช่นนี้ เรื่องนี้มีคนอื่นรู้ด้วยงั้นหรือ”
“พวกนางบอกว่าเดินตามศิษย์พี่มาเพราะคิดว่านางแอบมาพบคนอื่น แต่คนที่เดินเข้าไปในห้องกลับเป็นคุณหนูกง ดังนั้นเมื่อศิษย์พี่นางถูกสังหารจึงได้ให้การกับใต้เท้าจินว่าศิษย์พี่ของพวกนางมาพบคุณหนูกง ตอนนี้คนของศาลต้าหลี่มารออยู่ด้านนอกแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
กงเหรินซินก้มหน้าลงเล็กน้อย ในใจนางรู้สึกกังวลนิดหน่อยแต่ก็มั่นใจในความบริสุทธิ์ของตัวเอง ท่านอ๋องยังคงกำป้ายหยกของนางเอาไว
