ท่านอ๋องไม่ทราบเลยว่านางกำลังพูดถึงใคร และถือสิ่งใดอยู่ในมือ แต่พระองค์ก็มิได้ถามเพราะเชื่อว่าอีกไม่นาน ทุกอย่างที่ต้องการทราบจะคลี่คลายจนกระจ่าง
จวนท่านอ๋อง
“นางเป็นอย่างไรบ้างท่านหมออวี้”
“คุณหนูกงเพียงแค่ตกใจจึงได้เกิดอาการกล้ามเนื้อกระตุก คงพบเห็นเรื่องบางอย่างที่ทำให้สะเทือนใจ กระหม่อมทราบมาว่าผู้ที่เคยถูกพิษของผงลวงจิตจะมีผลกับเรื่องสะเทือนใจเช่นนี้ เพราะพิษนี้จะเล่นงานกล้ามเนื้อหัวใจก่อนพ่ะย่ะค่ะ”
“เช่นนั้นตอนนี้พวกท่านทำยาถอนพิษได้หรือยัง”
“ท่านอ๋องอย่าทรงกังวลพระทัย ยาถอนพิษตอนนี้กระหม่อมกำลังเร่งให้คนรวบรวมตำรับยามาจากต่างแคว้น อย่างเร็วก็เดือนหน้า อย่างช้าก็ไม่เดินอีกสองเดือนพ่ะย่ะค่ะ”
“เช่นนั้นหากว่านางพบเรื่องที่ทำให้ตกใจ เสียใจหรือสะเทือนใจก็จะมีอาการเช่นวันนี้อีกอย่างนั้นหรือ”
หมอหลวงทำท่าหนักใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็ต้องทูลท่านอ๋องไปตามตรง
“ทูลท่านอ๋อง พักนี้ก็คงจะต้องให้
