ห้องเก็บศพ
“เจ้า… อยากจะตรวจสอบผู้ใดก่อน”
“หม่อมฉันอยากดูศพของนางรำที่พระองค์พูดถึงก่อนเพคะ”
“ตกลง เจ้าเดินไหวแน่นะ”
“เพคะ”
แต่ท่านอ๋องก็ไม่ได้ปล่อยนาง พระองค์หันไปสั่งใต้เท้าหลี่เดินนำเข้าไปด้านในห้องเย็นซึ่งใช้เก็บศพ เมื่อไปถึงห้องด้านในสุดก็มีผ้าขาวคลุมร่างอยู่ ทั้งสองใช้ผ้าปิดจมูกก่อนที่จะเดินเข้าไป ท่านอ๋องเป็นคนผูกผ้าคลุมให้นางด้วยตนเอง เหรินซินหลบสายตาเขาทันที
“ไปกันเถอะ”
ท่านอ๋องประคองนางไปที่ศพของนางรำซึ่งยังคงสวมชุดในวันที่ตาย ใต้เท้าหลี่เปิดผ้าคลุมหน้าศพออกมาและเดินออกจากห้องไปในทันทีเพื่อให้ทั้งสองได้ตรวจสอบ
“เหรินซิน เจ้ารู้สึกคุ้นหน้านางหรือไม่”
กงเหรินซินมองไปที่ศพซึ่งมีริมฝีปากคล้ำและมีรอยแผลเล็กน้อย นางมองไปรอบ ๆ แต่ก็จำอะไรไม่ได้และดูเหมือนว่าความทรงจำของร่างเดิมก็ไม่ได้ช่วยอะไรนางสักเท่าไหร่
“หม่อมฉันไม่คุ้นใบหน้านี้เลยเพคะ เป็นไปได้ว่าหากในตอนที่นางลงมืออาจจ
