“อยากรู้เหรอ?” รมิดาเลิกคิ้ว “งั้นก็ให้เงินสักร้อยล้านสิ แล้วฉันจะบอกความจริงให้คุณหายโง่!”
“คนอย่างคุณสมควรได้รับงั้นเหรอ?”
“ถ้าคุณไม่อยากรู้ว่าทำไมอีเปรมมันทิ้งคุณไปให้กลายเป็นม่ายในวันแต่งงานละก็ ไม่ต้องจ่ายก็ได้”
“คุณรู้อะไร?” ดนุวัศตรงเข้ามากระชากรมิดาให้ลุกขึ้นมา บีบสองไหล่ของหล่อนเต็มแรงเพื่อให้ยอมพูดความจริง
รมิดาจ้องมองดวงตาคมกริบอย่างไม่สะทกสะท้าน ยังหัวเราะราวกับคนบ้าด้วยความสะใจ ดนุวัศเองก็ยังมีวันนี้เหมือนกัน...
วันที่โดนคนรักสวมเขา!
“โถๆๆ เป็นถึงนักธุรกิจผู้เก่งกาจหาตัวจับยาก บริหารทั้งคนทั้งงานมาไม่รู้ตั้งกี่เท่าไหร่ แต่กลับมาตกม้าตายเพราะผู้หญิงคนเดียว น่าขำจะตาย”
“อย่ามาเล่นลิ้นหรือพยายามยั่วโมโหผมไปมากกว่านี้ ถ้าคุณยังไม่อยากจะพบจุดจบที่น่าอนาถยิ่งกว่านี้” ดนุวัศเค้นเสียงข่มขู่ลอดไรฟัน สองมือยิ่งตะปบบีบหัวไหล่หล่อนแรงขึ้นจนแทบป่นกระดูก
รมิดาสีหน้าเหยเก หล่อนฮึดสะบ
