โปรดปรีดากอดเอวเขาแน่น น้ำตาไหลไม่ยอมหยุด ได้แต่หลับตาซบหน้าร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนอบอุ่นของเพื่อนรักเป็นเวลานาน ดินเนอร์แสนหวานคละเคล้าไปด้วยน้ำตาหยดแล้วหยดเล่า ถึงกระนั้นณกูลก็ยังคงยิ้มและทานอาหารพลางชักชวนเธอพูดคุยอย่างสนุกสนาน โปรดปรีดาเองก็ฝืนยิ้มหัวเราะอย่างเต็มที่ เพราะอยากให้เขาสบายใจ
เพื่อนหนุ่มขับรถมาส่งเธอถึงหน้าห้องชุดภายในโครงการคอนโด เขามองเธอ ยกมือเกลี่ยเส้นผมทาบกุมใบหน้า ลูบไล้อย่างนุ่มนวลแผ่วเบาราวกับอาวรณ์ แววตาที่สื่อมาเปี่ยมไปด้วยความรักลึกซึ้ง ณกูลกอดเธอ เป็นกอดที่เต็มไปด้วยความหวังดีจากใจจริง เธอเองก็กอดตอบเขา ส่งผ่านความห่วงใยให้เพื่อนรักรับรู้
“กายรักโปรดนะ” เขากระซิบข้างหูเธออีกครั้งน้ำเสียงแผ่วหวิว คล้ายสายลมที่พัดมาแล้วผ่านไปโดยไร้ร่องรอย
“โปรดก็รักกาย และจะรักแบบนี้ตลอดไป” เธอตอบกลับเสียงเครือ
ณกูลหันหลังเดินจากมาพร้อมกับความรักที่มีต่อเธอปิดผนึกไว้ในหัวใจ มือท
