9.11 am.
"ยังไงก็จะไม่กลับห้องตัวเองใช่ไหม?"
"ไม่กลับ"
ฉันตอบหมอกหน้าตายก่อนจะตักข้าวต้มที่หมอกทำให้เข้าปากอีกคำใหญ่แม้มันจะร้อน แต่ฉันหิวเกินกว่าจะมาทนรอมันอุ่นแล้วอ่ะ
"ไม่กลัวครอบครัวจะเป็นห่วงรึไง?"
"ไม่มีใครมาเป็นห่วงจีนหรอก แล้วอีกอย่างหมอกไม่ต้องกังวลไม่มีใครรู้หรอกว่าจีนหนีไปที่ไหน เพราะปกติจีนก็หนีตลอด"
"เธอเป็นเด็กมีปัญหา"
"ใครๆก็ว่า"
หมอกหรี่ตามองฉันขณะที่ฉันกำลังตักไข่เข้าปาก แต่เขาเอื้อมมือมาจับข้อมือฉันไว้ก่อน และใช้มืออีกข้างแย่งช้อนฉันไปพร้อมกับวางไข่ลงในถ้วยใช้ช้อนแบ่งมันออกเป็นสองท่อนแทน
"เดี๋ยวก็ได้คายออกมาอีก"
"ฮ่าๆ หมอกนี่เป็นคนที่ใส่ใจคนอื่นมากกว่าที่คิดแฮะ"
"เธอชอบทำตัวเป็นที่สนใจเองจีน"
ฉันหัวเราะเบาๆ ก่อนจะรับช้อนจากมือหมอกมาตักไข่เข้าปากพร้อมกับขยับร่างกายโยกไปมาอย่างพออกพอใจ เพราะมันอร่อย...หมอกจะต้องเป็นสามีที่ดีฉันเชื่ออย่างนั้น
"งั้นวันนี้เรียนพิเศ
