รณาเด้งตัวลุกจากที่นอนเมื่อเสียงนาฬิกาปลุกดังติดต่อกันหลายต่อหลายครั้งแต่ทุกครั้งหญิงสาวก็จะกดเลื่อนออกไป จนครั้งสุดท้ายที่ดังขึ้นบอกเวลาเจ็ดนาฬิกาห้าสิบนาที ร่างบางกระวีกระวาดรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อพาตัวเองไปเรียนวันแรกหลังจากที่ถูกพักการเรียนมาสามวันเต็ม
รณา มองสำรวจความเรียบร้อยของเสื้อผ้าหน้าผมอย่างลวกๆ ฉวยกระเป๋าสะพายคู่ใจพร้อมทั้งโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างกันรวมทั้งหนังสือเรียนวิ่งออกจากห้องนอน กระชากประตูห้องพักเปิดออกทว่าแล้วก็ต้องชะงักค้างเมื่อเห็นผู้ชายที่เธอพยายามหลบหน้าหลบตามาตลอดตั้งแต่เกิดเรื่องและยังเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอตื่นสายจนไปเรียนไม่ทันอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้ยืนอยู่หน้าห้อง
แมทธิวยืนมองคนที่ยืนทำตาโตเหมือนตกใจที่เห็นเขาอยู่ตรงนี้ด้วยสีหน้าเรียบเฉยผิดกับความรู้สึกภายในใจที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจที่วันนี้เขาได้เจ
