แมทธิวผ่อนลมหายใจออกมาเมื่อประตูห้องปิดลงเดินกลับมานั่งที่เก้าอี้ทำงานของตัวเองด้วยความเครียดและหนักใจเมื่อถูกรณาปฏิเสธออกมาเป็นรอบที่สองแบบนี้ เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ยกมือขึ้นนวดขมับพร้อมกับปิดเปลือกตาลง
"ถึงกับปวดหัวเลยเหรอครับนาย" เสียงถามที่ดังขึ้นอยู่หน้าประตูไม่ได้ทำให้คนถูกถามลืมตาขึ้นมามองเจ้าของเสียงแม้แต่น้อยยังคงนั่งนิ่งอยู่เหมือนเดิม
"นี่เพิ่งเริ่มเองนะครับ ท้อแล้วเหรอ" เอ่ยถามออกมาอีกครั้งพร้อมกับพาตัวเองมานั่งลงเก้าอี้ที่ว่างตรงหน้าเจ้านาย
ครั้งนี้คนถูกถามไม่ได้นิ่งเฉยอย่างเคย ลืมตาขึ้นนั่งตัวตรงมองหน้าลูกน้องตัวดีที่นั่งยิ้มหน้าระรื่นอยู่ตรงหน้า เอ่ยตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"ไม่ได้ท้อโว้ย เพียงแค่เครียดเฉยๆ แล้วที่เสนอหน้ามาเนี่ยมีอะไร" คนถูกถามยิ้มกริ่มออกมาก่อนจะวางกระดาษลงบนโต๊ะลื่นมาด้านหน้าเจ้านาย
"นี่คือตารางเรียนของคุณหนู" แมทธิวหยิบตารางเวลาเรียนของรณาขึ้นมาด
