นั่งดื่มพูดคุยกันกระทั่งเวลาผ่านไป ใบหน้าสวยเปลี่ยนสีแดงระเรื่อ สายตาหวานเยิ้ม ศีรษะเล็กซบไหล่หนาเป็นระยะ โยธาเองก็เมาไม่ต่างกันแต่ก็ไม่มากเท่าเธอ
“แพนมีพี่มีน้องรึเปล่า” โยธาเริ่มเปิดประเด็นที่อยากรู้ให้เธอเป็นฝ่ายตอบคำถาม อยากรู้เหมือนกันว่าสิ่งที่สืบรู้มาตรงกับคำพูดเธอหรือไม่
“มีค่ะ...แพนมีพี่ชายสองคนเป็นฝาแฝดกัน แต่....” เสียงหวานยานครางตอบกลับ ทว่า กลับหยุดชะงักไว้แต่เพียงเท่านั้นไม่พูดต่อ
“แต่อะไรครับ” มือหนาลูบไล้ต้นขาเนียนเบาๆ นั่งนิ่งรอฟังอย่างใจเย็น
“เราเป็นพี่น้องคนละแม่ค่ะ~ ถึงอย่างนั้นพวกเฮียก็รักแพนเหมือนน้องสาวคลานตามกันมา~”
“ยังไงก็เป็นพี่น้องกันนี่ ก็ต้องรักน้องเป็นธรรมดา แล้ว...พี่ชายมีแฟนหรือยัง?”
“....อื้ม เฮียทัพยังไม่มีนะ” แพนพายทำท่าครุ่นคิด ก่อนจะเอื้อนเอ่ยประโยคถัดไป “....ส่วนเฮียเหนือแพนไม่กล้าถามหรอก เฮียเหนือน่ะดุจะตาย”
“งั้นหรอ...แล้วเรื่องของเราล่ะ พี่
