“เสียใจด้วยนะหนูแพรวา”
“ขอบคุณที่มานะคะ”
“ต้องมาอยู่แล้ว ที่ผ่านมาทิวัตถ์ช่วยเหลือบริษัทของป้ามาตั้งมากมาย พ่อของหนูแพรเป็นคนดีนะ แถมยังชอบช่วยเหลือคนอื่น ตอนรู้เรื่องนี้ป้าตกใจและช็อกมาก ป้าเสียใจด้วยอีกครั้งนะ”
แพรวาในชุดสีดำไร้เครื่องสำอางบนใบหน้ายิ้มให้ ‘คุณหญิงกรองแก้ว’ ที่เข้ามาแสดงความเสียใจกับการจากไปของทิวัตถ์ แม้กำลังยิ้ม แต่ทว่าแววตากลับเต็มไปด้วยความโศกเศร้าจากการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักที่สุดในชีวิต
นักธุรกิจ คนดัง และคนรู้จักต่างทยอยเข้าไปกราบเคารพศพของทิวัตถ์เรื่อยๆ บางคนไม่ว่างมาก็ส่งพวงรีดมาแสดงความเสียใจแทน โดยแพรวาทำหน้าที่ยืนต้อนรับทุกคนที่มางานสีดำนี้
หมับ
“ไหวไหม” เสียงทุ้มต่ำของลูคัสเอ่ยถามพร้อมกับใช้มือประคองเอวบางเอาไว้ในจังหวะที่แพรวาเซเหมือนจะล้ม
หญิงสาวพยักหน้าเป็นคำตอบ ถึงอย่างนั้นลูคัสก็ไม่ปักใจเชื่อ ตั้งแต่ทิวัตถ์จากไป แพรวาเอาแต่จมอยู่กับความโศกเ
