บทที่ 32 ด้านไซเรน... “ป๋าว่าแกใจเย็นๆ ก่อนน่ะไซ ค่อยๆ คุยกัน น้องเขาเพิ่งฟื้นอย่าเพิ่งไปใส่อารมณ์” “ผมก็ไม่ได้อยากอารมณ์เสียกับเมียหรอกน่ะป๋า ผมรู้ว่าผมผิดแต่ผมก็กำลังแก้ปัญหาอยู่นี่ไง” “ม้าเคยบอกแล้วใช่ไหม เฮียแกก็อีกคน เรื่องผู้หญิงให้มันเบาๆ หน่อย แล้วยิ่งมีคนรักอยู่แล้วก็เลิกทำตัวเป็นปลาไหลได้แล้ว แต่พวกแกก็ไม่เคยฟังม้าไง เป็นไงล่ะทีนี่ เฮียแกก็โดนจับได้แล้ว ส่วนแกก็กำลังจะโดนเมียเฉดหัวทิ้ง หึ สมน้ำหน้า” อยู่ ๆ แม่ผมก็เอ่ยซ้ำเติมผม พร้อมกับลากเฮียรามมาเอี่ยวด้วย จนผมต้องรีบเด้งตัวจากเบาะโซฟามาเถียงกับแม่ตัวเองที่พยายามลากผมเข้าไปอยู่ในกลุ่มเดียวกับพี่ชายตัวเอง “โธ่ม้า! เฮียมันหนักกว่าผมเหอะ” “ยังจะเถียงอีก พวกแกสองคนก็พอๆ กันนั่นแหละเรื่องผู้หญิงนะ ไม่มีใครด้อยกว่าใครเลยจริงๆ” คุณหญิงลัดดาพูดพร้อมกับมองตาขวางใส่ผมแรงๆ เหมือนต้องการจะเข้ามาเขมือบตัวผม จนผมต้องรีบอธิบายเรื่องคืน