Love catchy รักลวงๆของผู้ชายสารเลว!

แชะ! แชะ! แชะ!  เสียงรัวซัตเตอร์ดังไปพร้อมๆกับการเคลื่อนไหวร่างกายที่มีเสน่ห์ดึงดูดสายตาของคนที่ทำงานภายในห้องให้ตกอยู่ไปในหลุมพลางที่ถูกสร้างไว้ ร่างสูงเกินแปดสิบเซนติเสยผมที่ตกลงมาปรกใบหน้าหล่อร้ายของตัวเองก่อนเหยียดยิ้มออกมาคล้ายกับหมาป่ากำลังจะขย้ำเหยื่อ แววตาที่ร้อนแรงยิ่งกว่าไฟที่กำลังเหลือบจ้องมองกล้องนั้นยิ่งทำให้หญิงสาวที่อยู่ภายในห้องนั้นแทบจะยืนไม่อยู่ "โอเค เปลี่ยนชุดเซ็ตต่อไปได้เลยครับ" สิ้นสุดเสียงของช่างภาพนายแบบที่ยืนให้ถ่ายอยู่นั้นก็เดินออกจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว เขาพาตัวเองเดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุดโดยที่มีพนักงานเดินตามมาเพื่อเตรียมเปลี่ยนชุดให้ ร่างสูงที่กำลังถอดเสื้อหันมามองพนักงานหญิงที่เดินตามเขามาก่อนที่เขาจะจ้องไปที่หญิงสาวที่เดินตามมาช้ากว่าเพื่อนที่กำลังยืนมองเขาอยู่เช่นกัน "ฉันจะให้ยัยแว่นนั้นเปลี่ยนให้คนเดียว" ทุกคนภายในห้องมองตามนิ้วเรียวยาวของร่างสูงตรงหน้าไปมองหญิงสาวที่กำลังยืนงงอยู่ด้านหลัง เธอขยับแว่นตาตัวเองเบาๆก่อนจะหลบสายตาที่กำลังจ้องมองเธออยู่ลงพื้นอย่างทำตัวไม่ถูก "หูหนวกกันรึไง" เสียงนิ่งเอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยท่าทีรำคาญพลางมองคนในห้องด้วยสายตาหงุดหงิด พนักงานสาวสองสามคนสะดุ้งอย่างตกใจก่อนจะรีบเดินออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว "ให้ตายเถอะทำไมเขาถึงเอาแต่เรียกยัยเด็กแว่นนั้นตลอดเลยนะ!" หลังจากที่เดินออกมาจากห้องไม่ไกลมากนักพวกเธอก็จับกลุ่มคุยกันทันที หนึ่งในนั้นว่าขึ้นอย่างหงุดหงิด "ใช่ไหม! นี่ฉันอุสาตามเขามาตั้งนานแต่ไม่เคยได้เปลี่ยนชุดให้เขาสักที!" "ยัยแว่นนั้นมันมีอะไรดี!?" "เห็นนางเงียบๆ...นางฟาดเรียบนะจ๊ะ" ---ภายในห้อง--- "อื้อ" เสียงเล็กร้องขึ้นเบาๆเมื่อตัวเองถูกจู่โจมทันทีที่พี่ผู้ช่วยคอสตูมเดินออกไปจากห้อง ร่างสูงอุ้มเธอให้ขึ้นมานั่งตรงโต๊ะหน้ากระจกอย่างรวดเร็วพร้อมกับที่ประกบริมฝีปากหนาลงมาที่ริมฝีปากบางของเธอโดยที่ไม่ให้เธอได้ตั้งตัวรสจูบที่กระหายดึงดูดเธอให้ใจเต้นแรงด้วยความระทึก ร่างบางใช้มือเล็กของตัวเองดันหน้าอกเปลื่อยเปล่าของคนตรงหน้าไว้เพื่อไม่ให้เขาได้ใกล้ชิดเธอมากกว่านี้ "ยะ หยุดเถอะค่ะ คุณต้องทำงานต่อนะคะ" เสียงใสเอ่ยขึ้นอย่างกล้าๆกลัวๆเมื่อคนตรงหน้าล่ะริมฝีปากเขาออกให้เธอให้หายใจ ร่างสูงหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะเอื้อมมือมาสัมผัสใบหน้าเล็กไว้ก่อนจะลูบวนไปมาเบาๆ "ฉันต้องการเธอจนจะทนไม่ไหวแล้วนะ" เสียงติดจะแหบของร่างสูงเอ่ยขึ้นข้างหูร่างบางเบาๆแต่มันกลับยิ่งทำให้เธอมีท่าทีที่ดูตื่นกลัวจนเขาเผลอเหยียดยิ้มออกมา....หึกระต่ายน้อยขี้กลัวของเขา "ฉะ ฉัน..." น้ำเสียงติดๆขัดๆที่ดูกล้าๆกลัวๆที่จะตอบเขามันยิ่งทำให้ภายในใจร่างสูงรู้สึกสนุกเข้าไปใหญ่ "ฉันเคยบอกเธอแล้วนิ..." ร่างสูงเอ่ยขึ้นอีกครั้งก่อนจะเคลื่อนใบหน้าหล่อร้ายของตัวเองเข้าใกล้ใบหน้าเล็กนั้นจนรู้สึกถึงลมหายใจของกัน ก่อนจะใช้สายตาร้อนๆของตัวเองสบสายตากับร่างบางผ่านแว่นสายตาหนาเทอะทะตรงหน้านิ่งๆ เธอสบสายตากับร่างสูงอย่างกล้าๆกลัวๆยิ่งนิ้วหัวแม่มือที่กำลังลูบวนอยู่ที่ริมฝีปากบางมันยิ่งทำให้ร่างบางหน้าแดงยิ่งขึ้น "ว่าฉันรักเธอ" ร่างสูงว่าขึ้นเสียงเบาก่อนจะกดริมฝีปากลงที่ริมฝีปากบางอีกครั้งพร้อมกับส่งลิ้นร้อนของตัวเองเข้าไปภายในโพลงปากบางนั้นอย่างรวดเร็ว เขาดึงดูดลิ้นเล็กของคนตรงหน้าอย่างหื่นกระหายโดยไม่ปิดบัง...ใช่เขาไม่เคยปิดบังเพราะสิ่งที่เขาต้องการตอนนี้ดูเหมือนมันกำลังจะได้ตามที่เขาต้องการโดยที่เขาไม่ต้องออกแรงอะไรมากมายตอนแรกเขารู้สึกว่ามันคงจะยากแต่ตอนนี้ไม่แล้ววะ เพราะตอนนี้ชายหนุ่มรู้สึกว่าปอกกล้วยเข้าปากยังดูยากกว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ในตอนนี้