“พู่คิดว่า...รอให้เราแต่งงานกันก่อนดีกว่าค่ะ แล้วพู่ค่อยย้ายกลับไปอยู่กับคุณ”
“เธอยังไม่ไว้ใจฉันอีกเหรอพู่”
“เปล่าค่ะ เมื่อก่อนพู่เคยทำให้พ่อกับแม่ผิดหวัง ตอนนี้ก็แค่อยากทำอะไรให้มันถูกต้องเท่านั้น คุณเข้าใจพู่นะคะ”
“ฉันเข้าใจ งั้นฉันจะโทรบอกให้ปู่มาสู่ขอเธอพรุ่งนี้เลย เราจะได้แต่งงานกันไวๆ ดีมั้ย”
“ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นหรอกค่ะ คุณเองก็ยังไม่หายดี อีกอย่างคุณปู่ท่านก็กำลังพักผ่อนอยู่ กลับจากนี่ไปคุณก็ยังมีงานรออยู่อีกเพียบเลย เรื่องงานแต่งน่ะเอาไว้ก่อนก็ได้ค่ะ”
“ไม่ได้หรอก เรื่องงานแต่งเป็นเรื่องเร่งด่วนนะ ฉันไม่อยากให้ใครมานินทาเธอว่าท้องก่อนแต่ง ตั้งแต่รู้จักกันมาฉันไม่เคยให้เกียรติเธอเลย เอาแต่ซ่อนเธอไว้ในความลับ ตอนนี้ถึงเวลาที่ฉันจะประกาศให้โลกรู้แล้วว่าเธอคือผู้หญิงที่ฉันรัก คือแม่ของลูกฉัน ฉันจะทำทุกอย่างให้เธอมีความสุข อยากจัดงานแต่งให้ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วก็...”
ภูษิตารู้สึกตื
