“น้ำฝน” นีน่าเอ่ยเรียกหญิงสาวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และเดินเข้ามาดึงให้หญิงสาวขึ้นมานั่งบนโซฟาใกล้ๆ กับตัวเอง
“ค่ะ คุณแม่”
เธอเรียกว่าคุณแม่ เพราะท่านเข้ามาช่วยเหลือให้เธอผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากตอนที่แม่ของเธอจากไปอย่างสงบเมื่อ 5 ปีก่อนตอนที่เธอย้ายมาอยู่บ้านเกิดที่เชียงใหม่แห่งนี้ และผู้หญิงใจดีคนนี้ก็เข้ามาช่วยเหลือตอนที่เธอต้องคลอดคอปเตอร์และช่วยเลี้ยงดูและดูแลมาถึงตอนนี้ เธอจึงเคารพและนับถือถึงแม้จะรู้ว่าเธอจะเป็นแม่ของผู้ชายใจร้ายคนนั้นก็ตาม
“แม่รู้ว่าฝนยังโกรธเวกัสเขาอยู่ ฝนไม่ต้องให้อภัยก็ได้ แต่ช่วยให้คอปเตอร์ได้มีโอกาสมีพ่อเหมือนเด็กๆ คนอื่นบ้างได้ไหมลูก เพราะแม่รู้ว่าคอปเตอร์น้อยคนนี้อยากได้ไออุ่นจากคนเป็นพ่อเหมือนกัน”
“หนูทราบค่ะคุณแม่ มันค่อนข้างลำบากใจสำหรับฝน แต่ฝนก็จะไม่กีดกั้นสองคนพ่อลูกเขาหรอกค่ะคุณแม่ ฝนจะยอมให้เขาได้ทำหน้าที่พ่อ แต่ฝนไม่ยอมให้เขากลับเข้ามาในชีวิตข
