YanG Group (แผนกการตลาด)
“เฮ้อ~~~”
เสียงถอนหายใจดังขึ้นแทบทุกนาทีได้ ทำให้พิมา
รองหัวหน้าฝ่ายสาวที่ยืนรอเอกสารอนุมัติจากหัวหน้าฝ่ายของเธอถึงกับขมวดคิ้วอย่างสงสัยก่อนจะถามออกไป
“คุณธีมมีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ ถ้าเป็นเรื่องงานบอกพิมาได้เลยนะ
เดี๋ยวพิมาจะช่วยเต็มที่”
“ไม่ใช่เรื่องงานหรอกครับ”
ใช่ เรื่องที่เขาหนักใจตอนนี้ไม่ใช่เรื่องงานเลยสักนิด
แต่เพราะเขาเอาแต่นึกถึงหน้าของพรีมหลายวันมานี้
นับตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่ได้คุยกับเธอเลย แม้จะเดินผ่านกันบ้าง
แต่อีกฝ่ายกลับทำเฉยเหมือนระหว่างพวกเขาไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ก็นั่นสินะ
ทำไมต้องทำเหมือนมีอะไรเกิดขึ้น
ท่านประธานอาจจะคิดแค่ว่ามันเป็นเซ็กซ์ที่ทำให้สนุกชั่วคราวก็ได้
แล้วเขาจะมานั่งคิดมากทำไม เธอไม่รู้สึกอะไรก็ดีแล้ว ต่อไปนี้ก็ต่างคนต่างอยู่
President Room
“คุณลุงสุชาติ ช่วยสืบให้พรีมทีว่าช่วงนี้มีผู้ถือหุ้นคนไหนขายหุ้นแบบลับ ๆ
ไปบ้าง และสืบด้วยว่าขายให้ใคร เป็นชื่อของใคร อ้อ ลองถามผู้ที่หุ้นเก่า ๆ
ด้วยนะคะว่ามีใครอยากขายไหม พรีมจะซื้อ 2 เท่าของราคาตลาด...
ไม่ดีกว่า ไม่ต้องบอกว่าเป็นพรีม
แค่บอกว่าเป็นนักลงทุนอยากซื้อหุ้นของบริษัทไว้ปั่นกำไร”
พรีมกำลังนั่งอยู่บนโซฟาและพูดคุยเรื่องสำคัญกับลูกน้องคนสนิทคุณตาที่เสียไปแล้วของเธอ
ความจริงคุณสุชาติทำงานใหญ่หลายชิ้นให้คุณตา
แต่ว่าพวกท่านอยู่ด้วยกันมานานอย่างลับ ๆ ไม่มีใครรับรู้การมีตัวตนของคุณสุชาติ
ถึงจะมีก็น้อยมาก
“ได้ครับ แต่ผมขอทราบได้ไหมครับว่าทำไมคุณพรีมถึงจะตามซื้อหุ้นจากผู้ถือหุ้น”
ชายสูงวัยถาม
“ถ้าพรีมบอกไป คุณลุงอย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้กับคุณแม่นะคะ”
เธอยังไม่อยากให้แม่คิดมากเรื่องนี้ เพราะฉะนั้นเธอเลยตั้งใจจะลงมือเงียบ ๆ ก่อน
แม้อีกฝ่ายที่เธอต้องจัดการจะเป็นพ่อก็ตาม
“ได้ครับ”
“คุณพ่อกำลังตามซื้อหุ้นของผู้ถือหุ้นคนอื่นเพื่อที่จะเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่และเข้านั่งตำแหน่งประธาน”
พรีมพูดจบก็หยิบแก้วกาแฟขึ้นมาจิบ
“อะไรนะครับ ทำไมคุณพิเชษฐ์ถึงกล้าทำแบบนั้น”
สุชาตินึกถึงหน้าลูกเขยของเจ้านายเก่าของตัวเอง
ตอนที่เจ้านายให้ลูกสาวแต่งงานกับพิเชษฐ์ ตอนนั้นผู้ชายคนนั้นเป็นคนซื่อ ไม่น่าที่จะเป็นคนโลภมากได้เลย
แถมยังคิดที่จะแย่งชิงตำแหน่งของลูกสาวแท้ ๆ อีก
มันเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายไว้มาก
ถ้าเจ้านายที่ตายไปของเขารู้คงปวดใจกับสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจผิดแน่
“พรีมยังไม่พร้อมที่จะบอกรายละเอียดมากกว่านี้นะคะ หวังว่าคุณลุงจะเข้าใจ”
“ได้ครับ เดี๋ยวผมจะให้ลูกชายตามสืบเรื่องนี้ให้”
“จะว่าไป พรีมไม่เจอภูมินทร์นานแล้ว
ตอนนี้ทำงานที่สำนักงานนักสืบของคุณลุงเหรอคะ”
“ใช่ครับ เจ้านั่นเป็นพวกไม่อยู่กับร่องกับรอย
ถ้าให้มาทำงานตามที่คุณพรีมเคยเสนอให้ผม
ผมว่าเจ้าตัวแสบคงจะหาเรื่องหาราวลาออกแน่ครับ” พอพูดถึงลูกชายของตัวเองก็ทำเอาคนเป็นพ่อต้องปวดหัว
“คุณลุงคงรักลูกชายมากนะคะ” คำถามของพรีมแฝงด้วยความเศร้าหมองในใจของตัวเอง
“ครับ รักมากจนทำให้เสียคน... ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
มีข่าวคืบหน้าผมจะโทร.แจ้งให้ทราบอีกรอบ”
“ขอบคุณมากนะคะ” พรีมลุกขึ้นและเดินไปส่งแขกที่ด้านหน้าประตู
“ท่านประธานคะ หัวหน้าฝ่ายการผลิตต้องการเข้าพบค่ะ”
เลขานุการสาวที่นั่งอยู่ด้านหน้าประตูรายงาน
วันนี้เอกลากิจเลยต้องเรียกคนขึ้นมาช่วยงานแทน
“ได้ค่ะ เรียกให้เข้ามาได้เลย”
ไม่นานหัวหน้าฝ่ายการผลิตก็เข้ามาหาเธอ
สีหน้าที่ดูกังวลและร้อนใจทำให้เธออดสงสัยไม่ได้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า
“เชิญนั่งก่อน มีอะไรหรือเปล่าคะ ถึงได้ขอพบด่วน”
พรีมถามหลังจากเชิญอีกฝ่ายนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
“คือว่าตอนนี้สต๊อกการผลิตที่โรงงานสมุทรปราการมีจำนวนการผลิตอาหารที่มีอายุสั้นเกินจำนวนที่ถูกสั่งมาครับ”
“เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง” พรีมหน้าเครียดขึ้นมาทันที
“เกิดความผิดพลาดระหว่างตัวเลขที่ต้องออกจากทางสำนักงานใหญ่กับที่สาขาย่อยไม่ตรงกันครับ”
“ทำไมทำงานหละหลวมกันแบบนี้... ประมาณความเสียหายให้บริษัทหรือยัง”
“ครับ 27 ล้านบาท ถ้าจำหน่ายออกไปไม่ทัน”
ปัง !!
พรีมทุบโต๊ะอย่างโมโห เงิน 20 กว่าล้านมันจะใช้คำว่าผิดพลาดไม่ได้
“คุณลิตาช่วยติดต่อหัวหน้าฝ่ายการตลาดมาพบฉันที”
พรีมยกโทรศัพท์ติดต่อเลขานุการด้านหน้าห้องเสร็จก็วาง
“ส่วนคุณเข้าไปดูโรงงานที่สาขาย่อยและส่งรายงานความเสียหายมาให้ฉันด่วน
ฉันต้องการรู้จำนวนที่ผลิตออกมา ล็อตการผลิต วันหมดอายุสินค้า และประเภท
และหลังจากจบเรื่องนี้ฉันจะเรียกสอบทุกคนที่เกี่ยวข้อง”
“ได้ครับ”
หลังจากที่ได้รับคำสั่ง หัวหน้าแผนกการผลิตก็รีบเดินออกไป
ส่วนคนที่ถูกตามก็มาหาในเวลาใกล้กัน