ผมขับรถมาได้ซักพักสายตาเหลือบมองหน้าจอโทรศัพท์ที่เปิดแอพนำทางบอกว่าอีกไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงจะถึงจุดหมาย ที่นั่นเป็นบ้านเกิดของม๊า จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าทำไมเราถึงต้องมาที่นี่
ตอนนี้ทุกคนบนรถหลับสนิทเหลือเพียงผมกับพี่บอสที่ก้มหน้าก้มตาจิ้มโทรศัพท์ยุกยิกไม่สนใจผม ไม่นานเกินรอรถตู้หรูคันใหญ่ขับเข้ามาจอดบริเวณบ้านสองชั้นหลังหนึ่งด้านล่างเป็นปูนชั้นบนเป็นไม้บริเวณบ้านดูร่มรื่น สวนผลไม้ข้างบ้านกำลังผลิดอกออกผล
"มากันแล้วหรอ" เสียงแหบแห้งแฝงไปด้วยความนุ่มนวลใจดีของหญิงชรานั่งอยู่ที่แคร่ไม้หน้าบ้านเอ่ยขึ้น เมื่อสายตาเห็นกลุ่มคนคุ้นตาลงจากรถ จะมีที่แปลกตาก็มีแค่เด็กหนุ่มหน้าตาดีรุ่นหลานที่เดินเคียงข้างหลานสาวของตนนั่นแหละ เพียงแค่เห็นแว๊บแรกรู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก
"สวัสดีครับ/ค่ะ" ทุกคนเอ่ยทักทายหญิงชราด้วยรอยยิ้ม
"หลานยายโตเป็นสาวแล้วสินะ"
"หนูสวยใช่มั้ยคะยาย"
"หึหึ!ไปหาน้ำหาท่ามา
