บทที่ 31
สามีภรรยาย่อมมีปากเสียง
เมื่อเห็นว่ามู่เหรินกลับออกไปแล้ว เป่าซูเม่ยก็สูดหายใจเข้าลึกเพื่อระงับอารมณ์ของตน แม้ว่าจะเป็นสิ่งที่แน่นอนอยู่แล้วที่มู่เหรินจะไม่เชื่อฟังคำสั่งของนาง เพราะหน่วยอสรพิษซึ่งเป็นหน่วยทหารลับนั้นขึ้นตรงกับอี้หยางเซียวหมิ่น ไม่ได้ขึ้นตรงกับสกุลอี้หยาง ตัวนางที่แต่งเข้ามาในสกุลอี้หยางด้วยเหตุผลทางการเมืองจึงไม่ได้รับความเคารพจากทหารองครักษ์หน่วยอสรพิษเท่าที่ควร พวกเขาค่อนข้างหยาบคายและทำตามใจตนไม่ต่างไปจากผู้เป็นนาย
เป่าซูเม่ยลงจากรถม้าด้วยตนเองอย่างระมัดระวัง และด้วยความที่ชายผ้าค่อนข้างยาว ทำให้นางสะดุดล้มหน้าคว่ำ โชคดีที่มู่เหรินไหวตัวทันจึงเข้ามารับตัวนางไว้ ก่อนจะจับตัวนางออกห่างกายด้วยเหตุผลของความเหมาะสม
“ตั้งใจจะทำการใดขอรับ?”
“หากเจ้าไม่ยอมทำตามที่ข้าสั่ง ข้าจะเดินไปหาคนพวกนั้นด้วยตัวข้าเอง!”
“ด้วยสภาพนี้หรือขอรับ?”
“…ใช่!”
แม้จะน่าอับอาย ทว่าท
