บทที่ 70
ชาลับถูกเปิดเผย
“ข้าก็แค่เปรียบเปรยเจ้าค่ะ”
“เปรียบเปรยก็มิได้ ต่อไปเจ้าห้ามเอ่ยเช่นนี้อีก หากเป็นเช่นนี้ผู้ใดจะดูแลลูกของเราล่ะ?”
“โธ่ เรื่องเช่นนั้นยังอีกยาวไกลเจ้าค่ะ”
เอ่ยอย่างไร้ความหวัง สภาพร่างกายของนางย่อมรู้ดี การกระทำของนางก็ยิ่งรู้ดีเข้าไปใหญ่
“ยาวไกลที่ไหน อีกไม่ถึงปีก็ได้เห็นหน้าลูกแล้ว”
“ร่างกายของเม่ยเอ๋อร์ยังมีฤทธิ์ของยาคุมอยู่นะเจ้าคะ ไม่ต้องหวังภายในหนึ่งปี แค่ภายในห้าปีหรือสิบปียังยากเลยเจ้าค่ะ”
นางเอ่ยด้วยความรู้ดีถึงสภาพร่างกายของตน ทั้งยาพิษแม้จะถูกขับออกไปแล้ว ทว่าอาจจะยังหลงเหลืออยู่ไม่มากก็น้อย อีกทั้งร่างกายยังถูกพิษทำลาย แล้วไหนจะยาคุมที่มีผลข้างเคียง ความหวังนั้นช่างริบหรี่
“หึหึหึ เช่นนั้นหมายความว่าสวรรค์เมตตาข้าและเจ้า จึงดลบันดาลให้ภายในท้องของเจ้าเพลานี้มีเลือดเนื้อเชื้อไขของข้าอยู่กระมัง”
อี้หยางเซียวหมิ่นไม่ว่าเปล่า ยังยื่นฝ่ามือมาลูบหน
