EP.3

2100 คำ
"อ่า..เก่งครับ" "อืม" ฉันยิ้มรับคำชมจากปากอาคิน และเขานี่เป็นคนปากหวานจริงๆนะ แบบ..ชมเก่งไม่ไหว "เป็นกำลังใจให้นะ" "นี่อย่ามาพูดให้ขำนะ" ฉันมองอาคินอย่างขำๆในตอนที่เขากำลังมองมาด้วยรอยยิ้ม เพราะฉันต้องขยับเองไง..ฉันสูดลมหายใจเขาปอดและขยับเอวขึ้นลงตามความยาวของแก่นกายอาคินเพื่อความคุ้นชิน และมันใหญ่จริงๆนะให้ตายสิ "อ๊ะอื้อ" "ดีครับ ค่อยๆทำนะ" "อือ เสียวมากเลยอ่ะ" ฉันมองสบตาอาคินด้วยแววตาที่เริ่มพร่ามัวไปด้วยความต้องการ แต่ฉันก็ยังเห็นนะว่าอาคินกำลังมองจ้องมาที่ฉันด้วยแววตาหื่นกระหายแบบโคตรจะชัดเจน และฉันชอบนะแบบนี้แหละดีไม่ต้องมาเก็บซ่อนความต้องการกับคู่นอนน่ะ "ขยับเร็วขึ้นได้ไหมครับ?" "ได้ อ๊ะแต่ถ้าไม่ไหวคินต้องช่วยนะ" "อืม เธอดีจริงๆนะมองจากตรงนี้ยิ่งสวย" "ปากหวานจริงๆนะ" "แม่ก็บอกบ่อยๆ" เป็นครั้งแรกเลยไหมที่ฉันขย่มไปยิ้มไปแบบนี้ ปกติมีแต่ทำเพื่อให้มันเสร็จแต่ครั้งนี้มันต่างไปจริงๆ พั่บพั่บพั่บ! "อืออ" ฉันขยับเอวบดแก่นกายของอาคินด้วยจังหวะที่เริ่มรุกเร้าและรุนแรงมากขึ้นจากความกระสันที่กำลังเพิ่มพูน แต่การขยับบดแบบนี้มันยังไม่พอหรอกฉันต้องการมากกว่านี้ "ไม่ไหวแล้วคิน ช่วยเอมหน่อย" "โอเค" พรึบ ร่างกายฉันถูกอุ้มลงนอนอีกครั้งแต่ครั้งนี้เรียวขาฉันถูกยกขึ้นพาดบนบ่าของเขาพร้อมกับแรงกระแทกกระทั้นจากแก่นกายใหญ่โตที่กำลังขยับเสือกไสอัดกระแทกโดนจุดเสียวซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนฉันครางลั่นอย่างไม่นึกอาย เสียงเนื้อกระทบเนื้อของเราดังไปคับห้องแต่ตอนนี้เราต่างมัวเมากับความต้องการมากเกินกว่าจะสนใจสิ่งรอบข้าง "ดีไหมเอม?" "อื้ออ๊ะ แรงได้อีกนะ" ปึ่กปึ่กปึ่ก!! ฉันยกมือขึ้นประคองใบหน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่มากไม่ต่างกันไว้ ก่อนเขาจะโน้มลงมาประกบปากจูบดูดดึงเรียวลิ้นของฉันอย่างเร่าร้อนซะจนเป็นฉันเองที่ต้องยอมแพ้ "คินเอมจะเสร็จจะ อ๊ะอ๊า!" "อื้ม!" อาคินคำรามในลำคอพร้อมกับผ่อนแรงกระแทกเพราะร่างกายที่กำลังกระตุกเกร็งของฉัน ฉันกัดริมฝีปากจนมันเจ็บแต่น้ำตาที่ไหลลงตรงหางตามันไม่ได้เกิดจากความเจ็บ เพราะมันไหลออกมาจากความเสียวซ่านทั้งนั้น "โอเคนะ" "โอเค อาคินทำต่อนะ" อาคินพยักหน้าพร้อมเกลี่ยน้ำตาของจากหางตาให้ฉัน "อ๊ะ!" "โทษทีเมื่อกี้โดนตาไหม?" "ไม่ๆ" อาคินถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เพราะเมื่อกี้แหวนในสร้อยของเขามันโดนเปลือกตาฉันทำเอาฉันตกใจนิดๆ "จะระวังกว่านี้" ฉันมองสบตาอาคินในตอนที่เขาจับแหวนในสร้อยขึ้นคาบไว้พร้อมกับเร่งเร้าเอวสอบกระแทกแก่นกายเข้ามาภายในช่องทางคับแน่นของฉัน และมันยิ่งทำเอาฉันหลุดครางออกมาอีกครั้งเพราะภาพตรงหน้าที่มันเร้าใจสุดๆ ทั้งเหงื่อที่กำลังไหลผ่านไรผม ใบหน้าหล่อเหลาและแววตาหื่นกระหายที่กำลังมองจ้องมาที่ฉัน อีกทั้งแหวนที่เขากำลังคาบไว้จนเห็นสันกรามได้ชัดนี่มันดูเซ็กซี่จริงๆนะให้ตาย 1.21 am. พั่บพั่บพั่บ!! "จะไม่ไหวแล้วคิน" "ครั้งนี้พร้อมกัน" ฉันสะบัดหน้าไปมาด้วยความทรมานพร้อมกับหันหลังไปมองอาคินที่กำลังกระแทกแก่นกายเข้ามาด้วยจังหวะเน้นหนักจนฉันทรมานจนแทบจะไม่ไหว ฉันใช้มือดันหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของอาคินไว้เพราะตอนนี้มันทั้งเสียว และจุกปนเปกันไปหมด มันทั้งอยากให้เขากระแทกแรงๆ แต่ก็ไม่อยากเขาผ่อนแรงบ้างแต่บ้าเอ๊ยนี่มันดีสุดๆไปเลย "มะไม่ไหวอื้อ!!" เพียะ! ฉันซบใบหน้าลงบนเตียงอย่างทนไม่ไหวพร้อมสะดุ้งในตอนที่โดนมือเขาฟาดลงที่ก้น มันรู้สึกดีจริงๆ รู้สึกดีจนไม่อยากให้มันจบลง "คินจะเสร็จ" ฉันกำผ้าปูไว้แน่นเพราะฉันรู้ว่าเวลาเขาจะเสร็จเขายังกระแทกกระหนำกว่าทุกครั้ง และครั้งนี้ก็เหมือนกัน อาคินเร่งเร้าจังหวะจนร่างกายฉันสะเทือนก่อนเขาจะสูดปากพร้อมถอดถอนแก่นกายออกไปชักรั้งฉันจึงใช้แรงที่มีอันน้อยนิดของตัวเองขยับหันกลับคลานไปหาเขาพร้อมอ้าปากรอจนอาคินขยับเข้ามาหาและปลดปล่อยออกมาเต็มๆริมฝีปากฉันจนน้ำรักมันไหลเปรอะไปทั่วริมฝีปาก "อ่า.." อาคินเลียริมฝีปากมองฉันที่กำลังกลืนน้ำรักของเขาลงคออย่างไม่นึกรังเกียจ ก่อนฉันจะใช้ลิ้นตัวเองเลียไปตามแก่นกายของเขา และลากไล้มาวนตรงส่วนหัวอีกครั้ง "ถุงยางเหลือไหม?" ฉันเอียงใบหน้าถามอาคินเพราะตอนนี้เขากำลังตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง ฉันจึงใช้มือชักรั้งช่วยเร่งให้มันขยายใหญ่ให้เต็มที่แบบไม่นึกอาย...เอาจริงๆฉันเหนื่อยนะแต่ยังอยากให้เขาทำอีกเพราะฉันชอบ "เหลืออีกแค่กล่องเดียว" อาคินใช้มือรวบเส้นผมฉันขึ้น และจับผมยาวของฉันมัดเป็นหางม้าด้วยเส้นผมของฉันเอง "เซ็กส์ดีไม่พอเทคแคร์ดีอีก" "เอมก็ดีเหมือนกันแล้วมาถามหาถุงยางอีกนี่ยังไง พรุ่งนี้ไม่มีเรียนเหรอ?" "มีแต่ช่วงบ่าย รึคินมีเรียนเช้าถ้างั้นนอนก็ได้นะ" "ใครจะนอนหลับกันตื่นซะขนาดนี้" ฉันยิ้มขำกับคำตอบของเขา ก่อนจะเริ่มใช้ปากให้เพราะว่าคืนนี้ยังอีกยาวไกล...แบบนี้ดีจริงๆ ชอบจริงๆคนอึดแบบนี้น่ะ 10.15 am. พรึบ "อื้อ" นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้ตื่นมาด้วยความปวดเมื่อยตามร่างกายแบบนี้ ฉันขยับลุกขึ้นนั่งและก้มมองร่างกายตัวเองที่น่าจะนอนเปลือยเปล่าทั้งคืนด้วยความงงงวย เพราะตอนนี้ฉันสวมเสื้อฮู้ดตัวใหญ่ของอาคินอยู่ ก็นี่มันห้องเขาถ้าไม่ใช่เสื้อเขาฉันก็ไม่รู้จะว่าของใครแล้ว "แล้วไปไหนของเขา" ฉันขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนจะลุกเดินไปเข้าห้องน้ำแต่ก็ต้องชะงักมองผ้าเช็ดตัวและแปรงที่อาคินวางไว้ที่อ่างล้างหน้าอีกครั้ง คงเพราะเมื่อคืนฉันหลับไปเลยเขาคงคิดว่าฉันอยากอาบน้ำก่อนออกไปล่ะมั้งนะ "เทคแคร์ดีจริงๆ" ฉันหยิบแปรงมาแปรงฟันตัวเองทันที และพอแปรงไปแปรงมาก็นึกอยากจะอาบน้ำจริงๆ เพราะตอนแรกฉันกะจะกลับไปเลยแต่ตอนนี้เหนียวตัวไม่ไหว เพราะงั้นก็ขอจัดการตัวเองให้เสร็จเลยแล้วกันนะ เวลาต่อมา แกร๊ง ฉันเดินออกจากห้องน้ำและมองไปทั่วทั้งห้องนอนใหญ่ที่ไม่ได้ตกแต่งอะไรมากแถมยังดูเรียบง่ายจนฉันไม่อยากแตะอะไรให้มันรกอีกนอกจากไปพับผ้าห่มให้ และเมื่อคืนนี้ฉันไม่รู้ตัวเลยว่ามาถึงเตียงตอนไหนรู้แต่ว่าเมื่อคืนมันส์สุดๆไปเลย ฉันเปิดประตูออกไปที่ห้องรับแขกพร้อมกับสอดส่องสายตาหาเจ้าของห้อง ก่อนจะเจอกับร่างสูงที่กำลังเดินเข้ามาในห้องพร้อมถุงอาหารในมือ "ตื่นแล้วเหรอ?" "อืม ไปไหนมาน่ะ?" "เอาเสื้อผ้าเอมไปอบแห้งให้ พอดีเครื่องที่ห้องเรามันไม่มีอบแห้งแล้วก็ซื้อข้าวมาให้เผื่อหิว" "โอ้.." ฉันเดินไปหยิบเอาถุงเสื้อตัวเองจากมือเขาก่อนจะเงยหน้ามองอาคินที่ตอนนี้ผมไม่ได้เซ็ตอย่างเมื่อคืน เขาที่ปล่อยผมลงและสวมแว่นสายตาดูต่างจากเมื่อคืนเอามากๆเลยล่ะ แต่ก็ยังหล่อนะหล่อแบบเนิร์ดๆ "เราไม่หิวอ่ะแต่ก็ขอบคุณนะที่ซื้อมาเผื่อ ส่วนเสื้อผ้าที่เอาไปอบให้เท่าไหร่ล่ะเดี๋ยวเราจ่าย" "ไม่เป็นไร" "ได้ไง" "ก็ไม่เป็นไรจริงๆ" "เชื่อเลย" เพิ่งเคยเห็นนี่แหละผู้ชายที่ดูแลดีขนาดนี้แม้เราจะไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันเดินไปหยิบกระเป๋าตัวเองและหยิบแบงก์ร้อยไปยัดใส่มือเขาก่อนจะยิ้มให้นิดๆ "รับไปเหอะเพราะคงต้องเอาผ้าปูที่นอนไปซักอีก" อาคินมองหน้าฉันด้วยแววตานิ่งเรียบส่วนฉันก็เดินเอาถุงเข้าไปเปลี่ยนชุดเดิมตัวเองก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำมาเจอกับอาคินอีกครั้ง "กลับนะ" "กินข้าวก่อนดิเดี๋ยวไปส่ง" "ไม่เป็นไรเดี๋ยวเรียกแกร็บ" "ร้านนี้อร่อยนะ" ฉันขมวดคิ้วและหันมองอาคินที่กำลังถือจานไปวางที่โต๊ะกินข้าวด้วยท่าทีนิ่งๆ แต่มันทำเอาฉันรู้สึกแย่แน่ถ้าไม่ไปกินกับเขาอ่ะ "เชิญครับ" แถมยังมีการเร่งเราให้ไปนั่งอีกนะ ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆและเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้พร้อมกับมองอาคินที่กำลังเดินไปหยิบน้ำเปล่ามาให้ฉันจึงรับเอาขวดน้ำเปล่ามาเปิดดื่มก่อน ขณะที่อาคินก็กำลังกินข้าวมันไก่ที่ตัวเองออกไปซื้อมา "นี่ถามอะไรหน่อยสิ" อาคินละสายตาจากจานอาหารมามองฉันด้วยความสงสัยฉันจึงวางขวดน้ำเปล่าที่ตอนนี้ไม่เหลือน้ำแล้วลงบนโต๊ะ "ปกติทำแบบนี้กับคู่นอนทุกคนเหรอ?" "ทำอะไร?" "เอาผ้าไปซักให้แล้วก็ชวนกินข้าวแบบนี้" "ไม่นะ ปกติไม่ได้พาใครขึ้นห้อง" ฉันขมวดคิ้วมองอาคินด้วยความสงสัยที่มากขึ้นซะจนห้ามใจไม่อยู่ที่จะถาม "ไม่ค่อยมีคู่นอนเพราะมีแฟนแล้วเหรอ?" "ไม่มีแฟน" "เหรอ" "กินข้าวสิมันจะเย็นแล้วนะ" ฉันมองอาคินอย่างไม่เชื่อสายตา และไม่เชื่อที่เขาบอกว่าไม่มีแฟนด้วย แต่สุดท้ายก็ยักไหล่อย่างไม่แยแสและกินข้าวจนหมด "ทีนี้กลับแล้วนะ" "เดี๋ยวไปส่ง" "นี่อาคิน" "ว่าไง" "ปกตินายอาจทำแบบนี้กับคู่นอนคนอื่นๆนะแต่เราไม่ทำ เพราะงั้นเราต่างคนต่างไปดีกว่านะ" อาคินที่กำลังเอาจานไปเก็บหยุดมองฉันทันทีขณะที่ฉันก็เลิกคิ้วมองเขา "เมื่อคืนนี้เราเข้ากันได้ดีเอมไม่รู้สึกเหรอ?" "ก็ใช่ แต่แล้วไงล่ะเดี๋ยวเราก็คงเจอคนที่เข้ากันได้ดีแบบเมื่อคืนอีก" "ก็ยังไม่อยากเจอคนอื่นอีกไง" ฉันเม้มปากมองอาคินก่อนจะขมวดคิ้วมองเขาด้วยรอยยิ้ม "พูดแบบนี้คือยังไง คือติดใจเราเหรอ?" อาคินพยักหน้าตอบทันทีจนฉันหลุดยิ้ม แต่ขอเถอะฉันยังไม่อยากมีความสัมพันธ์แบบนี้กับใครหรอกนะ "ขอโทษนะอาคินแต่เราแค่วันไนท์สแตนน่ะ เราอยากสนุกๆแล้วก็แยกกันแค่นั้นเลย" "เอมไม่อยากทำกับเราอีกเหรอ?" "พูดยากแฮะ จะโกหกว่าคินทำไม่ดีมันก็ไม่ใช่แต่เป็นที่เราเองอ่ะที่ไม่อยากมีความสัมพันธ์แบบนี้กับใคร" อาคินมองฉันด้วยแววตานิ่งเรียบไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรขณะที่ฉันก็มองเขาด้วยรอยยิ้ม "โทษทีนะแล้วก็ขอบคุณที่แทคเคร์ดีแบบนี้" ฉันโบกมือลาอาคินอีกครั้ง และเดินออกจากห้องของเขามาทั้งอย่างนั้นเลยเพราะขืนยังอยู่นานอีกคงได้ใจอ่อนเพราะใบหน้าหล่อๆของเขาแล้ว...ฉันนี่แก้นิสัยเสียตรงนี้ของตัวเองไม่ได้เลยจริงๆนะ เห็นใครหล่อหน่อยก็ใจง่ายไปซะหมด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม