(ชะเอม)
6.45 pm.
"ประหม่าแฮะ"
พรึบ
อาคินยิ้มมองฉันด้วยแววตาเอ็นดูหลังจากที่เขาถอดหมวกกันน็อกออกให้ และในตอนนี้เรามาถึงบ้านของพ่อแม่อาคินแล้ว บ้านของอาคินเป็นบ้านสองชั้นไม่ได้ใหญ่โตมากแต่พื้นที่โดยรอบของบ้านฉันคิดว่าถ้าฉันวิ่งไปประตูทางเข้าตอนนี้น่าจะถึงหน้าประตูตอนหนึ่งทุ่มพอดี
พื้นที่เยอะเวอร์อ่ะ
"เราก็ประหม่าไปด้วยแล้วตอนนี้"
"เอ้า แทนที่จะมาปลอบกันดันตื่นเต้นไปด้วยกันได้ยังไงเนี่ย"
ฉันตอบอาคินอย่างขำๆ ก่อนจะเหลือบมองโรงจอดรถของบ้านนี้อย่างไม่เชื่อสายตา...ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมอาคินกับต้นถึงเป็นเพื่อนกันได้ เพราะบ้านใหญ่ของอาคินนี่มีโรงจอดรถเฉพาะที่ใหญ่เท่ากับบ้านหลังนึงเลย และภายในนี่ไม่ต้องพูดถึง เพราะมันเต็มไปด้วยซูเปอร์คาร์ราคาเริ่มต้นไม่ต่ำกว่ายี่สิบล้านแน่นอน
อาคินมันก็รวยมากแหละแต่แค่ไม่ค่อยพูด แต่ถึงจะไม่พูดคนรอบตัวก็มองออกแหละว่าคนคนนี้จะต้องรวยเอามากๆน่ะ เพราะออร่ามันออก
