11.45 pm.
"พวกเขาน่ารักกันมากๆเลยอ่ะ"
ผมยิ้มตอบชะเอมอีกครั้งหลังจากที่เธอเพิ่งจะชมครอบครัวของผมครั้งที่สิบได้ ผมวางไดร์ลงบนโต๊ะเครื่องแป้งหลังจากเป่าผมของชะเอมจนแห้งดีและมองสบตาเธอผ่านกระจกด้วยรอยยิ้ม
"แล้วอาคินไม่น่ารักเหรอ?"
"น่ารักกว่าเพื่อนเลยอาคินน่ะ ขอบคุณนะคะที่เป่าผมให้"
"อยากให้ชะเอมย้ายมาอยู่กับเราเต็มแก่แล้ว"
ชะเอมหัวเราะเบาๆระหว่างที่หยิบเจลมาทาบำรุงผม ก่อนเธอจะขยับลุกและเดินไปนอนบนเตียงไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่พักอีก ตอนนี้ผมอธิษฐานให้ชะเอมขายประกันหอให้ได้สักที
"เดี๋ยวมันก็ขายออก ตอนนี้มีคนสนใจมาเยอะอยู่วันจันทร์นี้แหละชะเอมจะให้เขามาดูห้อง"
"จริงเหรอ?"
"จริงสิ"
คำตอบของเธออดจะทำให้ผมอมยิ้มไม่ได้ ผมเดินไปปิดไฟห้องเหลือแต่ไฟหัวเตียงก่อนจะเดินไปนอนตะแคงกอดชะเอมไว้ แต่มือก็อยู่ไม่สุขเพราะผมกำลังเอื้อมมือไปลูบต้นขาเนียนของชะเอม และลูบไล้ไปเรื่อยจนสอดมือเข้าไปในชาย
